สุภา‌ษิต 6 TH1971

ตัก‍เตือน​ให้​ระวัง​ความ​เกียจ‍คร้าน​และ​ความ​เท็จ

1 บุตร‍ชาย​ของ​เรา​เอ๋ย ถ้า​เจ้า​เป็น​ผู้​ประ‌กัน​เพื่อน‍บ้าน​ของ​เจ้าได้​ทำ​สัญ‌ญา​ให้​แก่​คน​อื่น

2 ถ้า​เจ้า​ติด‍บ่วง​เพราะ​คำ​จาก​ปาก​ของ​เจ้าและ​เจ้า​ติด‍กับ​เพราะ​คำ‍พูด​ของ​เจ้า

3 บุตร‍ชาย​ของ​เรา​เอ๋ย จง​ทำ​อย่าง‍นี้​และ​ช่วย​ตัว​เจ้า​ให้​รอด​เถิดเพราะ​เจ้า​ตก​อยู่​ใน​กำ‍มือ​เพื่อน​บ้าน​ของ​เจ้า​แล้วไป รีบ​ไป​วิง‍วอน​เพื่อน‍บ้าน​ของ​เจ้า

4 อย่า​ให้​ตา​ของ​เจ้า​หลับ​ลงอย่า​ให้​หนัง‍ตา​ของ​เจ้า​ปรือ​ไป

5 จง​ปลีก​ตัว​ของ​เจ้า​จาก​ภัย อย่าง​ละมั่ง​ที่​ปลีก​ตัว​จาก​พรานอย่าง​นก​จาก​มือ​ของ​คน​จับ​นก

6 คน​เกียจ‍คร้าน​เอ๋ย ไป​หา​มด​ไป๊พิเคราะห์​ดู​ทาง​ของ​มัน และ​จง​ฉลาด

7 โดย​ปราศ‍จาก​ผู้​หัว‍หน้าเจ้า‍หน้า‍ที่​หรือ​ผู้​ปก‍ครอง

8 มัน​เตรียม​อา‌หาร​ของ​มัน​ใน​ฤดู​แล้งและ​ส่ำ‍สม​ของ​กิน​ของ​มัน​ใน​ฤดู​เกี่ยว

9 คน​เกียจ‍คร้าน​เอ๋ย เจ้า​จะ​นอน​นาน​เท่า‍ใดเมื่อ‍ไร​เจ้า​จะ​ลุก​ขึ้น​จาก​หลับ

10 หลับ​นิด เคลิ้ม​หน่อยกอด​มือ​พัก​นิด‍หน่อย

11 และ​ความ​จน​จะ​มา​เหนือ​เจ้า​อย่าง​คน‍จรและ​ความ​ขัด‍สน อย่าง​คน​ถือ​อา‌วุธ

12 คน​ไร้​ค่า คือ​คน‍ชั่ว‍ร้ายที่​เที่ยว​ไป​ด้วย​วา‌จา​คด‍เคี้ยว

13 ตา​ของ​เขา​ก็​ขยิบ เท้า​ของ​เขา​ก็​ขยับนิ้ว​ของ​เขา​ก็​ชี้​ไป

14 ประ‌ดิษฐ์​ความ​ชั่ว‍ร้าย​ด้วย​ใจ​ตลบ​ตะแลงหว่าน​ความ​แตก‍ร้าว​อยู่​เรื่อย‍ไป

15 เพราะ​ฉะนั้น​ความ​หายนะ​จะ​มา​ถึง​เขา​อย่าง​ปัจ‌จุ‌บัน​ทัน‍ด่วนฉับ‍พลัน​นั้น​เอง​เขา​จะ​แตก​อย่าง​ซ่อม​ไม่‍ได้

16 มี​หก​สิ่ง​ซึ่ง​พระ‍เจ้า​ทรง​เกลียดมี​เจ็ด​ซึ่ง​เป็น​ที่​น่า​เกลียด​น่า​ชัง​สำ‌หรับ​พระ‍องค์

17 ตา ยโส ลิ้น​มุสาและ​มือ​ที่​ทำ​โล‌หิต​ไร้​ผิด​ให้​ตก

18 จิต‍ใจ​ที่​คิด​แผน‍งาน​โหด‍ร้ายเท้า​ซึ่ง​รีบ​วิ่ง​ไป​สู่​ความ​ชั่ว

19 พยาน‍เท็จ​ซึ่ง​หาย‍ใจ​ออก​เป็น​คำ‍มุสาและ​คน​ผู้​หว่าน​ความ​แตก‍ร้าว​ท่าม‍กลาง​พวก​พี่‍น้อง

ตัก‍เตือน​ให้​ระวัง​การ​ล่วง‍ประ‌เวณี

20 บุตร​ของ​เรา​เอ๋ย จง​รัก‌ษา​บัญ‌ญัติ​ของ​พ่อ​เจ้าและ​อย่า​ละ​ทิ้ง​คำ​สั่ง‍สอน​ของ​แม่​เจ้า

21 มัด​มัน​ติด​ไว้​บน​ใจ​ของ​เจ้า​เสมอผูก​มัน​ไว้​ที่​คอ​ของ​เจ้า

22 เมื่อ​เจ้า​เดิน มัน​จะ​นำ​เจ้าเมื่อ​เจ้า​นอน​ลง มัน​จะ​เฝ้า​เจ้าและ​เมื่อ​เจ้า​ตื่น​ขึ้น มัน​จะ​พูด​กับ​เจ้า

23 เพราะ​พระ‍บัญ‌ญัติ​เป็น​ประ‌ทีป และ​คำ‍สอน​เป็น​สว่างและ​คำ​ตัก‍เตือน​ของ​วินัย เป็น​ทาง​แห่ง​ชีวิต

24 เพื่อ​สงวน​เจ้า​ไว้​จาก​หญิง​ชั่ว‍ร้ายจาก​ลิ้น​พะเน้า‍พะนอ​ของ​หญิง​สัญ‌จร

25 อย่า​ครุ่น​ปรารถ‌นา​ความ​งาม​ของ​นาง​อยู่​ใน​ใจ​ของ​เจ้าอย่า​ให้​นาง​จับ​เจ้า​ด้วย​ขน‍ตา​ของ​นาง

26 เพราะ​จะ​จ้าง​หญิง​แพศ‌ยา​ด้วย​ขนม​ปัง​ก้อน​เดียว​ก็​ยัง​ได้แต่​หญิง‍เล่น‍ชู้​ล่า​ชีวิต​ประ‌เสริฐ​ของ​ชาย​ที‍เดียว

27 ผู้‍ชาย​จะ​หอบ​ไฟ​ไว้​ที่​อก​ของ​เขาโดย​ไม่‍ให้​เสื้อ‍ผ้า​ของ​เขา​ไหม้​ได้​หรือ

28 หรือ​ผู้​ใด​จะ​เดิน​บน​ถ่าน​ที่​ลุก‍โพลงโดย​ไม่​ให้​เท้า​ของ​เขา​ถูก​ไฟ​ลวก​ได้​หรือ

29 บุค‌คล​ผู้​เข้า​หา​ภรรยา​ของ​เพื่อน​บ้าน​ก็​เป็น​อย่าง‍นั้น​แหละไม่‍มี​ผู้​ใด​ที่​แตะ‍ต้อง​นาง​แล้ว​จะ​ไม่​ถูก​ปรับ‍โทษ

30 ถ้า​ขโมย​เข้า​ลัก เพื่อ​บรร‌เทา​ความ​อยาก​เมื่อ​เขา​หิว คน​ก็​ดู‍หมิ่น​ขโมย​นั้น​มิ‍ใช่​หรือ1

31 ถ้า​จับ​เขา​ได้ เขา​ต้อง​ชำระ​คืน​เจ็ด​เท่าเขา​จะ​ต้อง​ให้​สิ่ง​ของ​ทั้ง‍สิ้น​ใน​บ้าน​ของ​เขา

32 ชาย​ใด​ที่​ล่วง‍ประ‌เวณี​ผัว​เมีย ย่อม​ไม่‍มี​สา‌มัญ​สำ‌นึกผู้‍ใด​ที่​กระ‌ทำ​อย่าง‍นั้น​ก็​ทำ‌ลาย​ตน‍เอง

33 เขา​ได้​รับ​บาด‍แผล​และ​ความ​อัป‌ยศและ​จะ​ล้าง​ความ​ขาย‍หน้า​ของ​ตน​หา‍ได้​ไม่

34 เพราะ​ความ​ริษ‌ยา​กระ‌ทำ​ให้​คน​เกรี้ยว‍กราดใน​วัน​ที่​เขา​แก้‍แค้น เขา​จะ​ไม่​เพลา​มือ

35 เขา​จะ​ไม่​รับ​ค่า​ทำ‍ขวัญ​ใดๆถึง​เจ้า​จะ​ทวี​ของ​กำ‌นัล เขา​ก็​ไม่​ยอม​สงบ

บท

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31