1 บุตรชายของเราเอ๋ย จงรักษาถ้อยคำของเราจงสะสมบัญญัติของเราไว้กับเจ้า
2 จงรักษาบัญญัติของเรา และดำรงชีวิตอยู่จงรักษาคำสอนของเราอย่างกับแก้วตาของเจ้า
3 มัดมันไว้ที่นิ้วมือของเจ้าเขียนมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งใจของเจ้า
4 จงพูดกับปัญญาว่า “เธอเป็นพี่สาวของฉัน”และจงเรียกความรอบรู้ว่า “เพื่อนสนิท”
5 เพื่อปัญญานี้จะพิทักษ์เจ้าไว้ให้พ้นจากหญิงชั่วจากหญิงสัญจรที่พูดจาพะเน้าพะนอ
6 เพราะที่หน้าต่างบ้านของเราเราได้มองออกไปตามบานเกล็ด
7 เราเห็นว่าท่ามกลางคนเขลาและท่ามกลางคนหนุ่มๆที่เราพิเคราะห์ดูนั้นก็มีหนุ่มคนหนึ่งไร้สามัญสำนึก