17 ฉันได้อบที่นอนของฉันด้วยมดยอบกฤษณา และอบเชย
18 มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้าให้เราทำตัวของเราให้ปีติยินดีด้วยความรัก
19 เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้านเขาไปทางไกล
20 เขาเอาเงินไปถุงหนึ่งพอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา”
21 นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลมนางบังคับเขาด้วยคำพูดพะเน้าพะนอ
22 เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่าหรืออย่างกวางติดแน่น
23 จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับอย่างนกรนเข้าไปหาบ่วงเขาหาทราบไม่ว่า นี่มีค่าถึงชีวิต