19 เพราะผัวของฉันไม่อยู่บ้านเขาไปทางไกล
20 เขาเอาเงินไปถุงหนึ่งพอวันเพ็ญเขาจึงกลับมา”
21 นางหว่านล้อมด้วยวาจาโอ้โลมนางบังคับเขาด้วยคำพูดพะเน้าพะนอ
22 เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่าหรืออย่างกวางติดแน่น
23 จนลูกธนูปักเข้าไปถึงตับอย่างนกรนเข้าไปหาบ่วงเขาหาทราบไม่ว่า นี่มีค่าถึงชีวิต
24 โอ บุตรชายเอ๋ย บัดนี้จงฟังเราและจงตั้งใจต่อถ้อยคำจากปากของเรา
25 อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนางอย่าเจิ่นอยู่ในวิถีของนางนั้น