12 ความเกลียดชังเร้าให้เกิดความวิวาทแต่ความรักครอบงำบรรดาการทรยศเสีย
13 ที่ริมฝีปากของผู้ที่มีความเข้าใจจะพบปัญญาแต่ไม้เรียวก็เหมาะสำหรับหลังของผู้ที่ขาดสามัญสำนึก
14 ปราชญ์ก็ส่ำสมความรู้ไว้แต่ปากของคนโง่นำความย่อยยับมาใกล้
15 ทรัพย์ศฤงคารของคนมั่งคั่งคือเมืองเข้มแข็งของเขาแต่ความยากจนของคนจน คือความพินาศของเขา
16 ผลงานของคนชอบธรรมนำไปถึงชีวิตแต่ของคนชั่วร้ายนำไปถึงบาป
17 เขาผู้สนใจในคำสั่งสอนก็อยู่ในวิถีแห่งชีวิตแต่เขาผู้ปฏิเสธคำเตือนสติก็หลงเจิ่นไป
18 เขาผู้ปิดบังความเกลียดชังมีริมฝีปากมุสาและเขาผู้ออกปากใส่ร้ายเป็นคนโง่