20 ลิ้นของคนชอบธรรมคือเงินเนื้อบริสุทธิ์ความคิดของคนชั่วร้ายมีค่าแต่น้อย
21 ริมฝีปากของคนชอบธรรมเลี้ยงคนเป็นอันมากแต่คนโง่ตายเพราะขาดสามัญสำนึก
22 พระพรของพระเจ้ากระทำให้มั่งคั่ง และพระองค์มิได้แถมความโศกเศร้าไว้ด้วย2
23 คนโง่กระทำความผิดเหมือนการเล่นสนุกแต่ความประพฤติอันกอปรด้วยปัญญา เป็นความเพลิดเพลินแก่คนที่มีความเข้าใจ
24 สิ่งใดที่คนชั่วร้ายคิดกลัว มันจะมาถึงเขาแต่สิ่งใดที่คนชอบธรรมปรารถนาพระองค์ทรงประสาทให้
25 เมื่อพายุร้ายผ่านไปแล้ว คนชั่วก็ไม่มีอีกแต่คนชอบธรรมจะได้รับการสถาปนาไว้เป็นนิตย์
26 อย่างน้ำส้มกับฟัน และควันกับตาเป็นฉันใดคนเกียจคร้านกับผู้ที่ใช้เขาก็เป็นฉันนั้น