13 คนชั่วร้ายย่อมติดบ่วงโดยการละเมิดแห่งริมฝีปากของตนแต่คนชอบธรรมหนีพ้นจากความลำบาก
14 จากผลแห่งถ้อยคำของตนคนก็อิ่มใจในความดีและผลงานแห่งมือของเขาก็กลับมาหาเขา
15 ทางของคนโง่นั้นถูกต้องในสายตาของเขาเองแต่ปราชญ์ย่อมฟังคำแนะนำ
16 จะรู้ความร้อนใจของคนโง่ได้ทันทีแต่คนที่หยั่งรู้ย่อมไม่นำพาต่อการดูถูก
17 บุคคลผู้พูดความจริงให้หลักฐานที่ซื่อตรงแต่พยานเท็จกล่าวคำหลอกลวง
18 มีบางคนที่คำพูดพล่อยๆของเขาเหมือนดาบแทงแต่ลิ้นของปราชญ์นำการรักษามาให้
19 ริมฝีปากที่พูดจริงทนอยู่ได้เป็นนิตย์แต่ลิ้นที่พูดมุสาอยู่ได้เพียงประเดี๋ยวเดียว