22 ปัญญาเป็นน้ำพุแห่งชีวิต แก่ผู้ที่มีปัญญาแต่ความโง่เป็นการลงโทษแก่คนโง่
23 ใจของปราชญ์กระทำให้วาจาของเขาสุขุมและเพิ่มอำนาจในการสั่งสอนแก่ริมฝีปากของเขา
24 ถ้อยคำแช่มชื่นเหมือนรวงผึ้งเป็นความหวานแก่วิญญาณจิตและเป็นอนามัยแก่ร่างกาย
25 มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกแต่มันสิ้นสุดลงที่ทางของความมรณา
26 ความหิวของคนงานทำงานให้เขาเพราะปากของเขากระตุ้นเขาไป
27 คนไร้ค่า ปองทำความชั่ววาจาของเขาเหมือนอย่างไฟลวก
28 คนตลบตะแลงแพร่การวิวาทและผู้กระซิบก็แยกเพื่อนสนิทออกจากกัน