สุภา‌ษิต 20:1-7 TH1971

1 เหล้า‍องุ่น​ให้​เกิด​การ​เยาะ‍เย้ย และ​สุรา​ก็​ให้​เกิด​เป็น​พาล​เกเรผู้​ใด​ยอม​ให้​มัน​พา​เจิ่น​ไป ก็​ไม่​เป็น​คน​ฉลาด

2 ความ​พิโรธ​อัน​น่า​ครั่น‍คร้าม​ของ​พระ‍รา‌ชา ก็​เหมือน​สิงห์​หนุ่ม​คำ‌รามผู้​ใด​ยั่ว‍เย้า​พระ‍องค์​ให้​กริ้ว​ก็​เสี่ยง​ชีวิต​ของ​ตน‍เอง

3 ที่​จะ​รัก‌ษา​ตน​ให้​พ้น​การ​วิวาท​ก็​เป็น​เกียรติแต่​คน​โง่​ทุก​คน​จะ​ทะเลาะ​วิวาท​กัน

4 คน​เกียจ‍คร้าน​ไม่​ไถ‍นา​ใน​หน้า​นาเขา​จะ​แสวง‍หา​เมื่อ​ถึง​ฤดู​เกี่ยว​แต่​ไม่​พบ​อะไร​เลย

5 ความ​ประ‌สงค์​ใน​ใจ​ของ​คน​เหมือน​น้ำ​ลึกแต่​คน​ที่​มี​ความ​เข้า‍ใจ​จะ​สา‌มารถ​โพง​มัน​ออก​มา​ได้

6 คน​เป็น​อัน​มาก​ป่าว‍ร้อง​ความ​จง‍รัก​ภักดี​ของ​เขา​เองแต่​ใคร​จะ​หา​คน​สัตย์‍ซื่อ​พบ​เล่า

7 คน​ชอบ‍ธรรม​ผู้​ดำ‌เนิน​ใน​ความ​สัตย์‍ซื่อ​ของ​ตนบุตร‍ชาย​ของ​เขา​ที่​เกิด​ตาม​เขา​มา​ย่อม​ได้​รับ​พร