2 ความพิโรธอันน่าครั่นคร้ามของพระราชา ก็เหมือนสิงห์หนุ่มคำรามผู้ใดยั่วเย้าพระองค์ให้กริ้วก็เสี่ยงชีวิตของตนเอง
3 ที่จะรักษาตนให้พ้นการวิวาทก็เป็นเกียรติแต่คนโง่ทุกคนจะทะเลาะวิวาทกัน
4 คนเกียจคร้านไม่ไถนาในหน้านาเขาจะแสวงหาเมื่อถึงฤดูเกี่ยวแต่ไม่พบอะไรเลย
5 ความประสงค์ในใจของคนเหมือนน้ำลึกแต่คนที่มีความเข้าใจจะสามารถโพงมันออกมาได้
6 คนเป็นอันมากป่าวร้องความจงรักภักดีของเขาเองแต่ใครจะหาคนสัตย์ซื่อพบเล่า
7 คนชอบธรรมผู้ดำเนินในความสัตย์ซื่อของตนบุตรชายของเขาที่เกิดตามเขามาย่อมได้รับพร
8 พระราชาผู้ประทับบนบัลลังก์พิพากษาย่อมทรงฝัดความชั่วออกด้วยพระเนตรของพระองค์