18 คนชั่วร้ายเป็นค่าไถ่สำหรับคนชอบธรรมและคนที่ไม่ซื่อก็สำหรับคนเที่ยงธรรม
19 อยู่ในแผ่นดินทุรกันดารดีกว่าอยู่กับผู้หญิงที่ขี้ทะเลาะและจู้จี้ขี้บ่น
20 คลังทรัพย์ประเสริฐและน้ำมันมีอยู่ในที่อาศัยของคนฉลาดแต่คนโง่กินมันหมด
21 บุคคลผู้ตามติดความชอบธรรมและความเอ็นดูจะพบชีวิตและความชอบธรรมกับเกียรติยศ
22 ปราชญ์ที่ปีนเข้าไปในเมืองของคนที่มีกำลังและพังทลายที่กำบังเข้มแข็งที่เขาไว้วางใจ
23 บุคคลที่รักษาปากและลิ้นของตนก็รักษาตัวเขาเองให้พ้นความลำบาก
24 “คนมักเยาะเย้ย” เป็นชื่อของคนเย่อหยิ่งและคนจองหองผู้ประพฤติตัวด้วยความเย่อหยิ่งยโส