2 ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ เจ้าจงจ่อมีดไว้ที่คอของเจ้า4
3 อย่าปรารถนาของโอชะของท่านเพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง
4 อย่าทำงานเพื่อเห็นแก่ทรัพย์ศฤงคารจงฉลาดพอที่จะยับยั้งไว้
5 เจ้าจะเพ่งตาของเจ้าอยู่ที่ของอนิจจังหรือเพราะทรัพย์สมบัติมีปีกแน่นอนทีเดียวมันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี
6 อย่ากินอาหารของคนที่ตระหนี่อย่าปรารถนาของโอชะของเขา
7 เพราะเขาเป็นเหมือนคนที่คอยนับอยู่ข้างในเขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด”แต่ใจของเขามิได้อยู่กับเจ้า
8 เจ้าจะต้องสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้นและเสียถ้อยคำแช่มชื่นของเจ้าเสียเปล่าๆ