7 สำหรับคนโง่นั้นปัญญาสูงเกินไปที่ประตูเมืองเขาไม่อ้าปากพูด
8 บุคคลผู้กะแผนงานทำความชั่วเขาเรียกกันว่าคนเจ้าเล่ห์
9 การคิดประดิษฐ์ความโง่เป็นบาปและคนมักเยาะเย้ยเป็นที่น่าเกลียดน่าชังแก่มนุษย์
10 ถ้าเจ้าท้อใจในวันเคราะห์ร้ายกำลังของเจ้าก็น้อย
11 จงช่วยบรรดาผู้ที่ถูกนำไปสู่ความมรณาจงช่วยยึดบรรดาผู้ที่ตุปัดตุเป๋ไปเพื่อถูกฆ่า
12 ถ้าเจ้าจะว่า “ดูเถิด เราไม่รู้เรื่องนี้เลย”พระองค์ผู้ทรงชั่งใจจะไม่ทรงเพ่งเล็งเห็นหรือพระองค์ผู้ทรงเฝ้าวิญญาณอยู่เหนือเจ้าจะไม่ทราบหรือและพระองค์จะไม่ทรงเรียกเอาจากคนตามการ กระทำของเขาหรือ
13 บุตรชายของเราเอ๋ย จงรับประทานน้ำผึ้งเพราะเป็นของดีและน้ำผึ้งที่หยดจากรวงนั้นมีรสหวาน