4 โอ เลมูเอลเอ๋ย ไม่สมควรที่พระราชาไม่สมควรที่พระราชาจะเสวยเหล้าองุ่นหรือผู้ที่ครอบครองจะปรารถนาสุรา
5 เกรงว่าเขาจะดื่มและลืมคำที่ตราเป็นกฎหมายนั้นเสียและวินิจฉัยความของเจ้าทุกข์ให้เขวไป
6 จงให้สุราแก่ผู้ที่กำลังพินาศและน้ำองุ่นแก่ผู้ที่ทุกข์ใจอย่างขมขื่น
7 จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขาเพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่ได้อีกต่อไป
8 จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทิ้งร้างอยู่
9 จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรมรักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้คงอยู่
10 ใครจะพบภรรยาที่ดีเธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก