5 จงปลีกตัวของเจ้าจากภัย อย่างละมั่งที่ปลีกตัวจากพรานอย่างนกจากมือของคนจับนก
6 คนเกียจคร้านเอ๋ย ไปหามดไป๊พิเคราะห์ดูทางของมัน และจงฉลาด
7 โดยปราศจากผู้หัวหน้าเจ้าหน้าที่หรือผู้ปกครอง
8 มันเตรียมอาหารของมันในฤดูแล้งและส่ำสมของกินของมันในฤดูเกี่ยว
9 คนเกียจคร้านเอ๋ย เจ้าจะนอนนานเท่าใดเมื่อไรเจ้าจะลุกขึ้นจากหลับ
10 หลับนิด เคลิ้มหน่อยกอดมือพักนิดหน่อย
11 และความจนจะมาเหนือเจ้าอย่างคนจรและความขัดสน อย่างคนถืออาวุธ