สุภา‌ษิต 7:21-27 TH1971

21 นาง​หว่าน​ล้อม​ด้วย​วา‌จา​โอ้‍โลมนาง​บัง‍คับ​เขา​ด้วย​คำ‍พูด​พะเน้า​พะนอ

22 เขา​ก็​ติด‍ตาม​นาง​ไป​ทันทีอย่าง​วัว​ตัว‍ผู้​ไป​สู่​การ​ฆ่าหรือ​อย่าง​กวาง​ติด​แน่น

23 จน​ลูก‍ธนู​ปัก​เข้า​ไป​ถึง​ตับอย่าง​นก​รน​เข้า​ไป​หา​บ่วงเขา​หา​ทราบ​ไม่​ว่า นี่​มี​ค่า​ถึง​ชีวิต

24 โอ บุตร‍ชาย​เอ๋ย บัด‍นี้​จง​ฟัง​เราและ​จง​ตั้ง‍ใจ​ต่อ​ถ้อย‍คำ​จาก​ปาก​ของ​เรา

25 อย่า​ให้​ใจ​ของ​เจ้า​หัน​ไป​ตาม​ทาง​ของ​นางอย่า​เจิ่น​อยู่​ใน​วิถี​ของ​นาง​นั้น

26 เพราะ​นาง​ได้​ฟัด​เหยื่อ​ลง​เสีย​เป็น​อัน​มากเออ บรร‌ดา​ที่​นาง​ฆ่า​เสีย​นั้น​ก็​เป็น​จำ‌นวน​มาก‍มาย

27 เรือน​ของ​นาง​เป็น​ทาง​ไป​สู่​แดน​ผู้‍ตายลง​ไป​ถึง​ห้วง​แห่ง​ความ​ตาย