1 บรรดาสุภาษิตของซาโลมอน ผู้เป็นกษัตริย์แห่งอิสราเอลและโอรสของดาวิด
2 เพื่อให้รู้จักปัญญาและการสั่งสอนเพื่อให้เข้าใจถ้อยคำแห่งความรอบรู้
3 เพื่อรับการสั่งสอนให้ฉลาดในเรื่องความชอบธรรม ความยุติธรรมและความเที่ยงธรรม
4 เพื่อให้ความสุขุมแก่คนรู้น้อยให้ความรู้และความเฉลียวฉลาดแก่คนหนุ่ม
5 คนมีปัญญาจะได้ยินและเพิ่มพูนการเรียนรู้และคนที่มีความเข้าใจจะได้การชี้แนะ
6 เพื่อให้เข้าใจสุภาษิตและอุปมาทั้งถ้อยคำของคนมีปัญญาและปริศนาของพวกเขา
7 ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นจุดเริ่มต้นของความรู้คนโง่ย่อมดูหมิ่นปัญญาและการสั่งสอน
8 ลูกเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้าและอย่าทิ้งคำสอนของแม่เจ้า
9 เพราะสองสิ่งนั้นเป็นมงคลงามที่ศีรษะเจ้าเป็นสร้อยรอบคอเจ้า
10 ลูกเอ๋ย ถ้าคนบาปล่อชวนเจ้าอย่าได้ยอมตาม
11 ถ้าพวกเขาพูดว่า “มากับเราเถิด ให้เราหมอบคอยเอาเลือดคนให้เราซุ่มทำร้ายคนบริสุทธิ์เล่นเถิด
12 ให้เรากลืนพวกเขาทั้งเป็นอย่างแดนคนตายและกลืนเขาทั้งตัว อย่างคนเหล่านั้นที่ลงหลุมมรณา
13 เราจะพบของล้ำค่าทุกอย่างเราจะบรรจุบ้านเราให้เต็มด้วยของที่ปล้นมาได้
14 จงเข้าส่วนกับเราเราทุกคนจะมีเงินถุงเดียวกัน”
15 ลูกเอ๋ย อย่าเดินในทางนั้นกับพวกเขาจงยั้งเท้าของเจ้าจากวิถีของพวกเขา
16 เพราะว่าเท้าของพวกเขาวิ่งไปหาความชั่วร้ายและพวกเขารีบเร่งไปฆ่าคน
17 เพราะไม่มีประโยชน์ที่จะขึงข่ายให้นกเห็น
18 แต่คนเหล่านี้หมอบคอยเอาเลือดตนเองพวกเขาซุ่มทำร้ายชีวิตตัวเอง
19 ทางของทุกคนที่หากำไรด้วยความทารุณโหดร้าย ก็อย่างนี้แหละมันย่อมคร่าเอาชีวิตเจ้าของนั้นเอง
20 ปัญญาร้องเสียงดังอยู่ที่ถนนเธอเปล่งเสียงของเธอที่ลานเมือง
21 เธอร้องเรียกอยู่ตามหัวถนนที่จอแจเธอกล่าวถ้อยคำที่ทางเข้าประตูเมืองว่า
22 “คนรู้น้อยเอ๋ย พวกเจ้าจะรักความรู้น้อยไปนานเท่าไร?คนที่ชอบเยาะเย้ยจะพอใจในการเยาะเย้ยไปนานเท่าไร?และคนโง่จะเกลียดความรู้นานเท่าไร?
23 จงหันมาสนใจคำตักเตือนของข้านี่แน่ะ ข้าจะเทความคิดของข้าให้เจ้าทั้งหลายข้าจะให้ถ้อยคำของข้าแจ้งแก่พวกเจ้า
24 เพราะข้าได้เรียกแล้ว แต่พวกเจ้าปฏิเสธข้ายื่นมือออก แต่ไม่มีใครใส่ใจ
25 พวกเจ้าเพิกเฉยคำแนะนำทุกอย่างของข้าและไม่ยอมรับคำตักเตือนของข้าเลย
26 ข้าเองจะหัวเราะเยาะความหายนะของพวกเจ้าข้าจะเยาะเย้ยเมื่อความกลัวมาถึงพวกเจ้า
27 เมื่อความกลัวมากระทบพวกเจ้าอย่างพายุร้ายและความหายนะของพวกเจ้ามาถึงอย่างพายุหมุนเมื่อความทุกข์และความระทมใจมาเหนือพวกเจ้า
28 แล้วพวกเขาจะร้องเรียกข้า แต่ข้าจะไม่ตอบพวกเขาจะแสวงหาข้า แต่จะไม่พบข้า
29 เพราะว่าพวกเขาเกลียดความรู้และไม่เลือกเอาความยำเกรงพระยาห์เวห์
30 พวกเขาไม่ยอมรับคำแนะนำของข้าเลยแต่กลับดูหมิ่นคำตักเตือนทุกอย่างของข้า
31 เพราะฉะนั้น พวกเขาจะกินผลแห่งทางของตนเองและอิ่มด้วยความคิดเห็นของพวกเขาเอง
32 เพราะการที่คนรู้น้อยหันเหจากทางที่ถูกต้องก็นำความพินาศมาสู่ตนเองและการที่คนโง่หลงเพลิดเพลินก็ทำลายตนเอง
33 แต่ผู้ที่ฟังข้า จะอยู่อย่างปลอดภัยและอยู่อย่างสงบสุข ไม่กลัวสิ่งร้ายใดๆ ”