1 เมื่อเจ้านั่งรับประทานกับผู้ครอบครองจงสังเกตให้ดีว่าอะไรอยู่ข้างหน้าเจ้า
2 เจ้าจงบังคับตัวไว้ถ้าเจ้าเป็นคนตะกละ
3 อย่าปรารถนาของโอชะของผู้ครอบครองนั้นเพราะมันเป็นอาหารที่หลอกลวง
4 อย่าโหมงานจนอ่อนล้าเพื่อจะเป็นคนมั่งมีจงฉลาดพอที่จะหยุดพัก
5 เมื่อเจ้าเหลือบตามองทรัพย์นั้น มันก็หายไปแล้วไม่ใช่หรือ?เพราะแน่นอนทีเดียวมันจะสร้างปีกขึ้นมามันจะบินไปในท้องฟ้าเหมือนนกอินทรี
6 อย่ากินอาหารของคนตระหนี่อย่าปรารถนาของโอชะของเขา
7 เพราะเขาคอยนับอยู่ในใจเขาพูดกับเจ้าว่า “จงกินและดื่มเถิด”แต่ใจของเขาไม่ได้อยู่กับเจ้า
8 เจ้าจะสำรอกอาหารซึ่งเจ้าได้กินเข้าไปนั้นและเสียถ้อยคำอ่อนหวานของเจ้าไปเปล่าๆ
9 อย่าพูดให้คนโง่ได้ยินเพราะเขาจะดูหมิ่นปัญญาแห่งถ้อยคำของเจ้า
10 อย่าย้ายหลักเขตเก่าแก่และอย่ารุกล้ำไร่นาของลูกกำพร้า
11 เพราะพระผู้ไถ่ของลูกกำพร้านั้นแข็งแรงพระองค์จะทรงสู้ความกับเจ้าในคดีของพวกเขา
12 จงเปิดใจรับคำสั่งสอนและจงเงี่ยหูฟังถ้อยคำแห่งความรู้
13 อย่าละเลยการตีสอนเด็กเพราะถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียว เขาจะไม่ตาย
14 ถ้าเจ้าตีเขาด้วยไม้เรียวเจ้าจะช่วยชีวิตเขาให้พ้นจากแดนคนตาย
15 ลูกเอ๋ย ถ้าใจของเจ้ามีปัญญาใจของข้าเองก็จะยินดีด้วย
16 จิตใจของข้าจะเปรมปรีดิ์เมื่อปากของเจ้าพูดสิ่งที่ถูกต้อง
17 เจ้าอย่าริษยาคนบาปแต่จงยำเกรงพระยาห์เวห์ตลอดเวลา
18 เพราะแน่นอนมีอนาคตสำหรับเจ้าและความหวังของเจ้าจะไม่สลาย
19 ลูกเอ๋ย เจ้าจงฟัง และจงมีปัญญาและจงนำใจของเจ้าไปในทางนั้น
20 อย่ามั่วสุมกับคนขี้เหล้าหรือกับคนตะกละกินเนื้อ
21 เพราะคนขี้เมาและคนตะกละจะมาถึงความยากจนและความง่วงเหงาจะเอาผ้าขี้ริ้วห่มคนนั้น
22 จงฟังบิดาผู้ให้กำเนิดเจ้าและอย่าดูหมิ่นมารดาเมื่อนางแก่
23 จงซื้อความจริงและอย่าขายไปเสียจงซื้อปัญญา คำสั่งสอน และความรอบรู้
24 บิดาของคนชอบธรรมจะเปรมปรีดิ์อย่างยิ่งคนที่ให้กำเนิดบุตรที่มีปัญญาจะยินดีในเขา
25 จงให้บิดามารดาของเจ้ายินดีจงให้ผู้ที่คลอดเจ้าเปรมปรีดิ์
26 ลูกเอ๋ย ขอใจของเจ้าให้ข้าเถอะและให้ตาของเจ้าสังเกตดูทางของข้า
27 เพราะหญิงโสเภณีเป็นหลุมลึกและหญิงสำส่อนเป็นบ่อแคบ
28 นางหมอบคอยอยู่เหมือนโจรและทำให้มีคนไม่ซื่อตรงเพิ่มขึ้นในหมู่ผู้ชาย
29 ใครที่ร้องโอย? ใครที่ร้องอุย?ใครมีเรื่องวิวาท? ใครบ่นพึมพำ?ใครมีแผลโดยไม่จำเป็น?ใครมีตาแดงก่ำ?
30 คือพวกที่นั่งแช่อยู่กับเหล้าองุ่นพวกที่ไปลิ้มลองเหล้าประสม
31 อย่ามองดูเหล้าองุ่นเมื่อมันมีสีแดงเมื่อมันเปล่งประกายในถ้วยและมันไหลลงไปอย่างคล่องคอ
32 ในที่สุดมันจะกัดเหมือนงูและฝังเขี้ยวเหมือนงูทับทาง
33 ตาของเจ้าจะเห็นสิ่งแปลกๆและใจของเจ้าจะพูดตลบตะแลง
34 เจ้าจะเป็นเหมือนคนที่นอนอยู่ใจกลางทะเลอย่างคนที่นอนอยู่บนยอดเสากระโดง
35 เจ้าจะว่า “พวกเขาตีข้า แต่ข้าไม่เจ็บพวกเขาทุบข้า แต่ข้าไม่รู้สึกข้าจะตื่นเมื่อไรหนอ?ข้าจะแสวงหาการดื่มอีก”