1 ลูกเอ๋ย จงรักษาถ้อยคำของข้าจงสะสมบัญญัติของข้าไว้กับเจ้า
2 จงรักษาบัญญัติของข้า และมีชีวิตอยู่จงรักษาคำสอนของข้าอย่างกับแก้วตาของเจ้า
3 จงพันมันไว้ที่นิ้วมือของเจ้าจงเขียนมันไว้บนแผ่นจารึกแห่งหัวใจของเจ้า
4 จงพูดกับปัญญาว่า “เธอเป็นพี่สาวของฉัน”และจงเรียกความรอบรู้ว่า “ญาติสนิท”
5 เพื่อสองสิ่งนี้จะปกป้องเจ้าไว้จากหญิงแพศยาจากหญิงสำส่อนที่พูดจาพะเน้าพะนอ
6 เพราะที่หน้าต่างบ้านของข้าข้าได้มองออกไปตามบานเกล็ด
7 ข้าเห็นหนุ่มคนหนึ่งท่ามกลางคนรู้น้อยข้าพิเคราะห์ดูเขาท่ามกลางคนหนุ่มเขาไม่มีสามัญสำนึก
8 เขากำลังผ่านไปตามถนนใกล้หัวมุมไปบ้านของนางเขาเดินไปทางบ้านของนาง
9 ในเวลาโพล้เพล้ ในเวลาเย็นในตอนกลางคืนและในความมืด
10 และดูสิ หญิงคนหนึ่งมาพบเขาแต่งตัวอย่างโสเภณีและมีหัวใจเจ้าเล่ห์
11 นางจัดจ้านและหัวรั้นเท้าของนางไม่อยู่กับบ้าน
12 ประเดี๋ยวอยู่ถนน ประเดี๋ยวอยู่ที่ลานเมืองและนางหมอบคอยอยู่ทุกหัวมุม
13 นางฉวยเขาได้และจูบเขานางพูดกับเขาอย่างหน้าไม่อายว่า
14 “ฉันต้องถวายเครื่องศานติบูชาและวันนี้ฉันได้ถวายแก้บนแล้ว
15 เพราะฉะนั้นฉันจึงออกมาหาเธอเสาะหาเธออย่างตั้งใจ และฉันพบเธอแล้ว
16 ฉันได้คลุมเตียงของฉันด้วยผ้าคลุมเป็นผ้าลินินสีจากอียิปต์
17 ฉันทำที่นอนของฉันให้หอมด้วยมดยอบกฤษณา และอบเชย
18 มาเถอะ ให้เรามาอิ่มด้วยความรักจนรุ่งเช้าให้เราสำเริงสำราญกันด้วยความรัก
19 เพราะสามีของฉันไม่อยู่บ้านเขาไปทางไกล
20 เขาพกเงินไปถุงหนึ่งพอวันเพ็ญเขาจึงจะกลับมา”
21 นางหว่านล้อมเขาด้วยคำเชิญชวนมากมายนางชักจูงเขาด้วยคำพูดพะเน้าพะนอ
22 เขาก็ติดตามนางไปทันทีอย่างวัวตัวผู้ไปสู่การฆ่าหรืออย่างกวางเข้าไปติดกับดัก
23 จนลูกธนูปักลึกถึงตับของมันอย่างนกรนเข้าไปหาบ่วงเขาไม่รู้ว่า นี่มีค่าถึงชีวิต
24 ลูกทั้งหลายเอ๋ย บัดนี้จงฟังข้าและจงใส่ใจถ้อยคำจากปากของข้า
25 อย่าให้ใจของเจ้าหันไปตามทางของนางอย่าหลงอยู่ในวิถีของนาง
26 เพราะนางได้ฟัดเหยื่อลงเสียเป็นอันมากเออ คนที่นางฆ่านั้นก็มากมายนับไม่ถ้วน
27 บ้านของนางเป็นทางไปสู่แดนคนตายลงไปถึงห้องแห่งความตาย