1 หญิงที่มีปัญญาสร้างบ้านของเธอขึ้นแต่หญิงโง่รื้อมันลงด้วยมือตนเอง
2 คนที่ดำเนินชีวิตอย่างเที่ยงธรรมย่อมยำเกรงพระยาห์เวห์แต่คนที่ทางของเขาคดก็ดูหมิ่นพระองค์
3 ในปากของคนโง่มีไม้เรียวที่จะลงโทษความหยิ่งของเขาแต่ริมฝีปากของคนมีปัญญาจะปกป้องตนไว้
4 ที่ใดไม่มีวัวผู้ รางหญ้าก็ว่างเปล่าแต่พืชผลมากมายได้มาด้วยแรงวัว
5 พยานที่ซื่อสัตย์ไม่มุสาแต่พยานเท็จหายใจออกมาเป็นคำมุสา
6 คนที่ชอบเยาะเย้ยแสวงหาปัญญาแต่ไม่พบถึงกระนั้นความรู้ก็ง่ายสำหรับคนที่มีความเข้าใจ
7 จงไปให้พ้นหน้าคนโง่เพราะเจ้าจะไม่พบถ้อยคำแห่งความรู้ในเขา
8 ปัญญาของคนสุขุมคือการเข้าใจทางของตนแต่ความโง่ของคนโง่คือการหลอกลวง
9 คนโง่เยาะเย้ยเครื่องบูชาชดใช้บาปแต่คนเที่ยงธรรมเป็นที่ทรงโปรดปราน
10 จิตใจรู้ความขมขื่นของใจเองและไม่มีใครอื่นมาเข้าส่วนความชื่นบานของมัน
11 บ้านของคนอธรรมจะถูกทำลายแต่เต็นท์ของคนเที่ยงธรรมจะรุ่งเรือง
12 มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกแต่ปลายทางคือความมรณา
13 แม้ในขณะหัวเราะ ใจก็อาจเศร้าหมองและความยินดีก็อาจมีปลายทางเป็นความโศกสลด
14 คนเลว จะได้ผลตอบแทนจากทางของเขาอย่างสาสมและคนดีก็จะได้ผลตอบแทนจากการกระทำของตน
15 คนรู้น้อยเชื่อทุกอย่างแต่คนสุขุมพิเคราะห์ดูย่างก้าวของตน
16 คนมีปัญญาย่อมระวังตัวและหันจากความยุ่งยากแต่คนโง่ขาดการยับยั้งตนและประมาท
17 คนขี้โมโหทำสิ่งโง่เขลาและคนเจ้าเล่ห์เป็นที่เกลียดชัง
18 คนรู้น้อยได้ความโง่เป็นมรดกแต่คนสุขุมจะมีความรู้เป็นมงกุฎ
19 คนชั่วกราบคนดีคนอธรรมกราบอยู่ที่ประตูบ้านของคนชอบธรรม
20 คนยากจนนั้นแม้เพื่อนบ้านของตนก็รังเกียจแต่คนมั่งคั่งมีสหายมากมาย
21 คนที่ดูหมิ่นเพื่อนบ้านของตนก็เป็นคนบาปแต่คนที่เมตตาคนยากจนก็เป็นสุข
22 คนที่คิดการชั่วนั้นไม่ผิดหรือ?ส่วนคนที่คิดการดีก็พบความจงรักภักดีและความซื่อสัตย์
23 มีกำไรอยู่ในงานที่เหนื่อยยากทุกอย่างการเพียงแต่พูดนั้นโน้มไปทางความขาดแคลน
24 มงกุฎของคนมีปัญญาคือความมั่งคั่งของเขาแต่ความโง่เป็นพวงมาลัยของคนโง่
25 พยานที่พูดความจริงเป็นผู้ช่วยชีวิตแต่ผู้ที่หายใจออกมาเป็นคำมุสาก็เป็นคนขายเพื่อน
26 ผู้ที่ยำเกรงพระยาห์เวห์ย่อมมีสวัสดิภาพลูกหลานของเขาจะมีที่ลี้ภัย
27 ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นน้ำพุแห่งชีวิตเพื่อให้คนหลีกจากบ่วงมรณาได้
28 ศักดิ์ศรีของพระราชาอยู่ในมวลชนหากไร้ประชาชน เจ้านายก็วิบัติ
29 คนที่โกรธช้าก็มีความเข้าใจมากแต่คนที่โกรธเร็วก็ยกย่องความโง่
30 จิตใจสงบให้ชีวิตแก่เนื้อหนังแต่ความอิจฉาทำให้กระดูกผุ
31 ผู้กดขี่คนยากจนก็ดูถูกพระผู้สร้างของเขาแต่ผู้เมตตาคนขัดสนก็ถวายพระเกียรติแด่พระองค์
32 คนอธรรมถูกคว่ำลงตามกรรมชั่วของเขาแต่คนชอบธรรมมีที่ลี้ภัยเมื่อเขาตาย
33 ปัญญาอาศัยอยู่ในใจของคนที่มีความเข้าใจและปัญญาเป็นที่ประจักษ์แม้ในความคิดของคนโง่
34 ความชอบธรรมย่อมเชิดชูประชาชาติแต่บาปเป็นสิ่งที่น่าอายมากแก่ชนชาติ
35 ข้าราชการที่ฉลาดย่อมได้รับความโปรดปรานจากพระราชาแต่พระพิโรธของพระองค์ก็ตกแก่ผู้ที่ประพฤติน่าอับอาย