1 คนที่ถูกตักเตือนบ่อยๆ แต่ยังหัวรั้นจะถูกทำลายทันทีโดยไม่มีทางแก้ไข
2 เมื่อคนชอบธรรมทวีขึ้น ประชาชนก็เปรมปรีดิ์แต่เมื่อคนอธรรมปกครอง ประชาชนก็คร่ำครวญ
3 คนที่รักปัญญาย่อมทำให้บิดาของตนเปรมปรีดิ์แต่ผู้ที่คบหาหญิงโสเภณีก็ผลาญทรัพย์จนสิ้น
4 กษัตริย์ทรงทำให้บ้านเมืองเป็นปึกแผ่นด้วยความยุติธรรมแต่คนที่รับสินบนทำให้มันย่อยยับ
5 คนที่ป้อยอเพื่อนบ้านของตนย่อมกางข่ายไว้ดักเท้าของเขา
6 คนชั่วติดกับโดยความทรยศของตนแต่คนชอบธรรมร้องเพลงและเปรมปรีดิ์
7 คนชอบธรรมรู้จักสิทธิของคนจนคนอธรรมไม่เข้าใจความรู้อย่างนี้
8 คนชอบเยาะเย้ยทำให้บ้านเมืองลุกเป็นไฟแต่คนมีปัญญาทำให้ความโกรธเกรี้ยวสงบลง
9 ถ้าคนมีปัญญามีเรื่องโต้เถียงกับคนโง่คนโง่ก็เดือดดาล ทั้งหัวเราะและไม่มีความสงบ
10 พวกกระหายเลือดย่อมเกลียดคนดีพร้อมแต่คนซื่อตรงก็แสวงหาชีวิตอย่างเขา
11 คนโง่ระบายความโกรธออกมาเต็มที่แต่คนมีปัญญาย่อมยับยั้งไว้เงียบๆ
12 ถ้าผู้ครอบครองใส่ใจคำพูดเท็จข้าราชการทั้งสิ้นของท่านก็พลอยเป็นคนอธรรม
13 คนยากจนและผู้กดขี่เหมือนกันอยู่อย่างหนึ่งคือพระยาห์เวห์ประทานความสว่างแก่ดวงตาของคนทั้งสอง
14 ถ้าพระราชาพิพากษาคนจนด้วยความเที่ยงธรรมพระที่นั่งของพระองค์จะตั้งอยู่เป็นนิตย์
15 ไม้เรียวและคำตักเตือนให้ปัญญาแต่เด็กที่ถูกปล่อยปละละเลยจะนำความอับอายมาสู่มารดา
16 เมื่อคนอธรรมทวีอำนาจ การทรยศก็ทวีขึ้นแต่คนชอบธรรมจะเห็นความล่มจมของเขา
17 จงตีสอนบุตรของเจ้า และเขาจะให้เจ้าสบายใจเขาจะให้ความปีติยินดีแก่เจ้า
18 ที่ที่ไม่มีนิมิต ประชาชนก็ปล่อยตัวแต่คนที่รักษาธรรมบัญญัติย่อมเป็นสุข
19 สักแต่ใช้คำพูดเท่านั้นจะสั่งสอนคนรับใช้ไม่ได้เพราะแม้เขาจะเข้าใจ แต่เขาก็ไม่เชื่อฟัง
20 เจ้าเห็นคนปากไวหรือ?ยังมีความหวังในคนโง่มากกว่าเขา
21 คนที่ตามใจคนรับใช้ของตนตั้งแต่เด็กๆในที่สุดจะพบว่าเขานำความยุ่งยากมาให้
22 คนขี้โมโหเร้าให้เกิดการวิวาทและคนเจ้าอารมณ์ก็ทำให้เกิดการทรยศมากขึ้น
23 ความหยิ่งของคนนำเขาให้ต่ำลงแต่คนถ่อมตัวจะได้รับเกียรติ
24 ผู้สมคบกับขโมยย่อมเกลียดชังชีวิตของตนเขาได้ยินคำสาบาน แต่ไม่เปิดเผยอะไรเลย
25 การกลัวคนได้วางบ่วงไว้แต่คนที่วางใจในพระยาห์เวห์ก็ปลอดภัย
26 คนมากมายแสวงหาความพอใจจากผู้ครอบครองแต่คนจะได้รับความยุติธรรมจากพระยาห์เวห์
27 คนอยุติธรรมเป็นที่สะอิดสะเอียนแก่คนชอบธรรมและคนซื่อตรงก็เป็นที่สะอิดสะเอียนแก่คนอธรรม