12 Y diwrnod hwnnw rhedodd un o wŷr Benjamin o'r frwydr a chyrraedd Seilo â'i ddillad wedi eu rhwygo a phridd ar ei ben.
13 Pan ddaeth, dyna lle'r oedd Eli yn eistedd ar sedd gerllaw'r ffordd yn disgwyl, am ei fod yn bryderus iawn am arch Duw. Pan ddaeth y dyn a chyhoeddi'r newydd yn y ddinas, bu llefain drwy'r ddinas.
14 A phan glywodd Eli sŵn y llefain, holodd, “Beth yw'r cynnwrf yma?” Yna brysiodd y dyn, a dod ac adrodd yr hanes wrth Eli.
15 Yr oedd Eli'n naw deg ac wyth oed, a'i lygaid wedi pylu fel na fedrai weld.
16 A dywedodd y dyn wrth Eli, “Myfi sydd wedi dod o'r frwydr; heddiw y ffois o'r gad.” Yna gofynnodd iddo, “Beth yw'r newydd, fy machgen?”
17 Atebodd y cennad, “Ffodd Israel o flaen y Philistiaid, a bu lladdfa fawr ymysg y bobl hefyd; y mae dy ddau fab, Hoffni a Phinees wedi marw, ac arch Duw wedi ei chymryd.”
18 Pan soniodd am arch Duw, syrthiodd Eli yn wysg ei gefn oddi ar y sedd gerllaw'r porth, a thorri ei wddf a marw, oherwydd yr oedd yn hen ac yn ddyn trwm. Yr oedd wedi barnu Israel am ddeugain mlynedd.