1 Gwrandwch ar hyn, bobl Jacob –chi sy'n cael eich galw wrth yr enw ‛Israel‛ac yn ddisgynyddion i Jwda;sy'n tyngu i enw'r ARGLWYDDac yn galw ar Dduw Israel –ond heb fod yn ddidwyll wrth wneud hynny.
2 (Maen nhw'n galw eu hunain yn ‛bobl y ddinas sanctaidd‛,ac yn honni pwyso ar Dduw Israel,sef yr ARGLWYDD holl-bwerus):
3 “Dw i wedi sôn ers talwm am y pethau fyddai'n digwydd;dwedais yn glir i bawb glywed.Yna'n sydyn gweithredais, a dyma nhw'n digwydd.
4 Ro'n i'n gwybod mor benstiff wyt ti –mae gewynnau dy wddf fel haearna dy dalcen yn galed fel pres.
5 Dyna pam wnes i roi gwybod i ti'n bell yn ôl,a dweud yn glir cyn i ddim ddigwydd –rhag i ti ddweud, ‘Fy eilun-dduw wnaeth hyn,fy eilun a'm delw metel wnaeth ei drefnu.’
6 Ti wedi clywed hyn i gyd; edrych,pam wnei di ddim cydnabod y peth?A nawr dw i'n mynd i ddweud pethau newydd,pethau cudd allet ti ddim eu gwybod o'r blaen
7 pethau newydd sbon, ddim o'r gorffennol.Dwyt ti ddim wedi clywed hyn cyn heddiw,rhag i ti ddweud, ‘Ro'n i'n gwybod hynny!’
8 Dwyt ti ddim wedi clywed, dwyt ti ddim yn gwybod;allet ti ddim bod wedi clywed hyn o'r blaen.Er fy mod i'n gwybod dy fod ti'n twylloac yn cael dy alw'n rebel ers i ti gael dy eni,
9 dw i wedi atal fy llid er mwyn cadw fy enw daa bod yn amyneddgar er mwyn i mi gael fy moli;dw i wedi ymatal rhag dy ddinistrio di.
10 Edrych, dw i wedi dy buro di, ond nid fel arian;dw i wedi dy brofi di yn ffwrnais dioddefaint.
11 Er fy mwyn fy hun yn unig dw i'n gwneud hyn –Pam dylai fy enw da gael ei halogi?Dw i ddim yn rhannu fy ysblander gyda neb arall!
12 Gwrandwch arna i, bobl Jacob,ac Israel, y rhai dw i wedi eu galw:Fi ydy e – fi ydy'r cyntaf,a fi ydy'r olaf hefyd.
13 Gosodais sylfeini'r ddaear gyda'm dwylo fy hun,a lledu'r awyr gyda'm llaw dde.Dw i'n eu galw nhw,ac maen nhw'n sefyll gyda'i gilydd.
14 ‘Dewch at eich gilydd i gyd, a gwrando!Pa un o'ch duwiau ddwedodd am y pethau yma? –y bydd ffrind yr ARGLWYDDyn cyflawni ei fwriad yn erbyn Babilon,ac yn defnyddio'i holl nerth yn erbyn pobl Caldea.’
15 Fi ddwedodd! Fi alwodd e.Fi ddaeth ag e allan, a bydd yn llwyddo.
16 Dewch ata i yma i glywed hyn:‘Dw i ddim wedi siarad yn gyfrinachol erioed;a pan mae'n digwydd dw i yna.’”Felly nawr mae fy Meistr, sef yr ARGLWYDD,wedi fy anfon i gyda'i ysbryd.
17 Dyma mae'r ARGLWYDD sy'n dy ollwng yn rhydd yn ei ddweud – Un Sanctaidd Israel:“Fi ydy'r ARGLWYDD dy Dduw,sy'n dy ddysgu di er dy les,ac yn dy arwain di ar hyd y ffordd y dylet ti fynd.
18 O na fyddet ti wedi gwrando ar fy ngorchmynion!Byddai dy heddwch yn llifo fel afon,a dy gyfiawnder fel tonnau'r môr.
19 Byddai gen ti ddisgynyddion fel y tywod,a plant mor niferus â'r gronynnau o dywod.Fyddai eu henw nhw ddim wedi ei dorri i ffwrdda'i ddileu o'm gŵydd i.
20 Ewch allan ar frys o Babilon!Dianc oddi wrth bobl Caldea!Dwedwch beth sy'n digwydd a gweiddi'n llawen.Cyhoeddwch y peth!Anfonwch y neges i ben draw'r byd!Dwedwch: ‘Mae'r ARGLWYDD wedi gollwngei was Jacob yn rhydd!
21 Wnaethon nhw ddim profi syched,er iddo eu harwain nhw drwy'r anialwch.Gwnaeth i ddŵr lifo o'r graig iddyn nhw;holltodd y graig a dyma ddŵr yn tasgu allan.’
22 Does dim heddwch i bobl ddrwg.”—yr ARGLWYDD sy'n dweud hyn.