10 Fydd dim syched nag eisiau bwyd arnyn nhw;fydd y gwynt poeth a'r haul ddim yn eu taro nhw.Achos bydd yr un sy'n eu caru nhw yn eu harwain,ac yn mynd â nhw at ffynhonnau o ddŵr.
11 Bydda i'n gwneud y mynyddoedd yn ffordd agored,ac yn adeiladu priffyrdd amlwg.”
12 Edrychwch! Mae rhai yn dod o bell.Edrychwch! Mae rhai yn dod o'r gogledd,eraill o'r gorllewin, a rhai o wlad Sinim.
13 Cân nefoedd, a dathla, ddaear!Torrwch allan i ganu'n llawen, fynyddoedd!Achos mae'r ARGLWYDD wedi cysuro ei bobl,ac wedi tosturio wrth y rhai fu'n dioddef.
14 “Dwedodd Seion, ‘Mae'r ARGLWYDD wedi troi cefn arna i;mae fy Meistr wedi fy anghofio i.’
15 Ydy gwraig yn gallu anghofio'r babi ar ei bron?Ydy hi'n gallu peidio dangos tosturi at ei phlentyn?Hyd yn oed petaen nhw yn anghofio,fyddwn i'n sicr ddim dy anghofio di!
16 Dw i wedi cerfio dy enw ar gledrau fy nwylo!Wna i byth golli golwg ar dy waliau di.