9 Θυμήσου, σε παρακαλώ, πως από χώμα μ’ έπλασες·και τώρα θέλεις πάλι να με κάνεις χώμα;
10 Καθώς το γάλα μ’ έχυσες,και με σχημάτισες έτσι όπως πήζουν το τυρί.
11 Με ύφανες με κόκαλα και τένοντεςκαι μ’ έντυσες με σάρκα και με δέρμα.
12 Ζωή μού χάρισες και σταθερή αγάπη,και στη ζωή με κράτησε η φροντίδα σου.
13 Μα τώρα ξέρω τι σχεδίαζες για μένακαι τι κρυφά λογάριαζες:
14 Αν αμαρτήσω, να με πιάσειςκαι να μη συγχωρήσεις την παρανομία μου.
15 Αλίμονό μου αν είμαι ένοχος!Κι αν είμαι αθώος πάλι δεν τολμώνα υψώσω το κεφάλι.Ταλαίπωρος εγώκαι καταντροπιασμένος!