1 Να, λοιπόν, που όλ’ αυτά τα ’δαν τα μάτια μου·τ’ ακούσανε τ’ αυτιά μουκαι τα κατάλαβα.
2 Όλα όσα εσείς ξέρετε, όμοια κι εγώ τα ξέρω·κατώτερος δεν είμ’ εγώ από σας.
3 Εγώ όμως θέλω να μιλήσω στον Παντοδύναμο,να υπερασπιστώ τον εαυτό μουμπρος στο Θεό.
4 Αλλά εσείς με ψέματατην άγνοιά σας τη σκεπάζετεκι είσαστε όλοι σας ψευτογιατροί.
5 Μακάρι να σωπαίνατε!Τότε μπορεί και να σας παίρναν για σοφούς.
6 Ακούστε λοιπόν τώρα την απολογία μου,στα λόγια μου δώστε την προσοχή σας:
7 Θαρρείτε πως υπερασπίζεστε το Θεόδιαστρέφοντας τα πράγματα,και ψέματα για χάρη του θα πείτε;
8 Θα ’σαστε μεροληπτικοί γι’ αυτόν,και θα του γίνετε συνήγοροι;
9 Θα σας έβγαινε σε καλό αν σας διερευνούσε;Θα τον εξαπατούσατε, όπως κανείς εξαπατά έναν άνθρωπο;
10 Σίγουρα θα σας τιμωρήσει αυστηράαν έστω και κρυφά μεροληπτείτε.
11 Δε σας τρομάζει η μεγαλοσύνη του;ο φόβος του δε σας ταράζει;
12 Τα σοφά λόγια σας είναι καθώς η στάχτη·τα επιχειρήματά σας καταρρέουνσαν σκεύη πήλινα.
13 Σωπάστε εσείς, λοιπόν, κι αφήστε μενα μιλήσω κι εγώ·κι ας πέσουν πάνω μου οι συνέπειες.
14 Ας γίνει ό,τι θέλει. Πρόθυμος είμ’ εγώνα παίξω τη ζωή μου.
15 Το μόνο πράγμα που μπορώ να ελπίζω απ’ το Θεό,είναι ο θάνατός μου.Μα πριν πεθάνω,μπρος του θα υπερασπιστώ το δίκιο μου.
16 Αυτό θα ’ναι για μένα η σωτηρία μου,γιατί κανένας άνομος δε θα τολμούσεμπροστά του να εμφανιστεί.
17 Και τώρα, ακούστε όσα έχω να σας πωκαι δώστε προσοχή σ’ αυτάπου θα σας εξηγήσω.
18 Έτοιμος είμαι την υπόθεσή μουνα υπερασπιστώ·γιατί καλά το ξέρω πως έχω δίκιο.
19 Ποιος είναι που θα μ’ αποδείξει ένοχο;Τότ’ εγώ θα σωπάσωκαι το θάνατο θα δεχτώ.
20 Μόνο δυο πράγματα παραχώρησέ μου, Θεέ μου,κι εγώ από μπροστά σου δε θα κρυφτώ:
21 Πάρε το χέρι σου από πάνω μου,ο φόβος σου να μη με τρομάζει.
22 Έπειτα, πάρε εσύ το λόγοκι εγώ θα σου αποκρίνομαι·ή εγώ να μιλήσω κι απάντησέ μου εσύ.
23 Πόσες είν’ οι ανομίες κι οι αμαρτίες μου;Τις παραβάσεις δείξε μουκαι τα κρίματά μου.
24 Γιατί το πρόσωπό σου κρύβειςκι εχθρό σου με θαρρείς;
25 Θες να τρομάξεις ένα φύλλο ανεμόδαρτο;θες να τα βάλεις μ’ ένα άχυρο ξερό;
26 Μου καταμαρτυρείς πικρές κατηγορίεςκαι μου καταλογίζεις τις αμαρτίες της νιότης μου.
27 Με περιορίζεις,με παρακολουθείς όπου κι αν πάω,σημειώνεις ακόμα και τα ίχνη μου.
28 Καθώς το σάπιο ξύλο καταστρέφομαι,σαν ρούχο σκοροφαγωμένο.