1 Όποιος νομίζει πως μπορεί να τον νικήσει τον κροκόδειλο,τον εαυτό του απατά·αρκεί μονάχα η όψη τουξερό στη γη για να σε ρίξει.
2 Ποιος θά ’ταν τόσο ριψοκίνδυνοςγια να τολμήσει να τον προκαλέσει;Και ποιος ακόμα τολμηρότεροςσ’ εμένα για ν’ αντισταθεί;
3 Ποιος προηγήθηκε στα δώρα τουώστε να στείλω να τ’ ανταποδώσω;Δικά μου είν’ όσα υπάρχουνε κάτω απ’ τον ουρανό.
4 Θα πω ακόμα για τα μέλη του κροκόδειλου,το σφρίγος τουκαι την αρμονική κατασκευή του:
5 Ποιος να τολμήσει από εμπρός ν’ ανοίξει το χιτώνα τουκαι στο διπλό του θώρακαποιος να εισχωρήσει;
6 Ποιος θα τολμήσει να του ανοίξειτου στόματός του τη μεγάλη πύλη,που τη φρουρούν τα φοβερά τα δόντια του;
7 Είναι η ράχη του όλη καμωμένηαπό ασπίδες στερεές,σφιχτά συγκολλημένες, αδιαπέραστες.
8 Η καθεμιά προσαρμοσμένη με την άλληέτσι που μήτε αέρας να μπορείανάμεσά τους να περάσει.
9 Η μια ενωμένη με την άλλη τόσο σφιχτάπου τίποτα να μην μπορεί να τις χωρίσει.
10 Στο φτέρνισμα του κροκοδείλου λαμπυρίζουν τα νερά στο φως,σαν την αυγή διάπυρα είν’ τα μάτια του.
11 Φλόγινες γλώσσες ξεπηδούν από το στόμα τουκι εκσφενδονίζονται δεμάτια σπίθες.
12 Αχνός απ’ τα ρουθούνια του σκορπιέταισαν από χύτρα που κοχλάζειή από λέβητα.
13 Τόσο είν’ η ανάσα του καυτή που ανάβει κάρβουνα·από το στόμα του πηδάνε φλόγες.
14 Στον τράχηλό του έχει τόση δύναμη ο κροκόδειλος,ώστε καθένας που τον συναντά,τρομάζει.
15 Τα τμήματα της σάρκας του είναι συγκολλημένα μεταξύ τους,στερεωμένα πάνω του κι ανυποχώρητα.
16 Είναι σκληρή η καρδιά του σαν την πέτρακαι σταθερή καθώς η κάτω ακίνητη μυλόπετρα.
17 Όταν ορθώνεται ο κροκόδειλος,τρέμουν ακόμα κι οι πιο δυνατοί,και πανικόβλητοι υποχωρούνε.
18 Ξίφος κι αν τον χτυπήσει, εκείνος δεν πληγώνεταιούτε από δόρυ, ακόντιο ή βέλος.
19 Το σίδερο είναι γι’ αυτόν σαν το άχυρο,κι είν’ ο χαλκός σαν ξύλο σάπιο.
20 Δε θα μπορέσουνε του τόξου οι ριπέςσε φυγή τον κροκόδειλο να τρέψουν·οι πέτρες της σφεντόνας είναι γι’ αυτόν σαν του σταριού το άχυρο.
21 Κομμάτι σταχοκάλαμο είναι γι’ αυτόν το ρόπαλο·γελάει όταν τα δόραταστ’ αυτιά του πλάι σφυρίζουν.
22 Έχει εξογκώματα από κάτω στην κοιλιά τουσαν πέτρες κοφτερές·περνάει κι αφήνει αυλακιέςστη λάσπη σαν τον βολοκόπο.
23 Το βυθό κάνει να κοχλάζει σαν καζάνι, ο κροκόδειλος,τη θάλασσα να μοιάζει χύτραόπου ετοιμάζονται αλοιφές.
24 Πίσω του αφήνει λαμπερό ένα χνάρικι αποκτά κόμη λευκασμένη ο απύθμενος ωκεανός.
25 Πάνω στη γη δε βρίσκεται τίποταόμοιό του,πλάστηκε να ’ναι ατρόμητος.
26 Κοιτάει με συγκατάβαση τα ζώα τα πιο αγέρωχα·εκείνος είν’ ο βασιλιάςσ’ όλα τ’ άγρια θεριά.