1 Τότε μίλησε ο Σωφάρ, ο Νααμαθίτης.
2 Θύελλα μέσα στη καρδιά μου έχει ξεσπάσει.Μέσα μου βράζει, άλλο δεν μπορώ να κρατηθώ.
3 Ο έλεγχός σου που άκουσα με πρόσβαλε·αλλά το συνετό μου πνεύματην απάντηση μου υπαγορεύει τη σωστή.
4 Καλά το ξέρεις πως από παλιά,απ’ όταν έβαλε ο Θεός πάνω στη γη τον άνθρωπο,
5 ο θρίαμβος των κακών πολύ δεν διαρκεί·κι είναι του ασεβή η χαράγια μια στιγμή μονάχα.
6 Κι αν είν’ ακόμα ικανόςως τα ουράνια να υψωθείκαι το κεφάλι του τα σύννεφα ν’ αγγίξει,
7 πρέπει να κατεβεί στο λάκο,σαν τις ακαθαρσίες τουκι οριστικά ν’ αφανιστεί.Κι όσοι τον ήξεραν θ’ αναρωτιούνταιπού να είναι.
8 Θα σβήσει καθώς τ’ όνειρο ο ασεβήςκαι πια δε θα τον βρίσκουν·σαν νυχτερινή οπτασία θα χαθεί.
9 Τα μάτια που τον έβλεπανδε θα τον ξαναδούνε,και θα τον χάσει ο τόπος όπου έμενε.
10 Θ’ αναγκαστούν να ζητιανεύουν τα παιδιά του,γιατί θα πρέπει να επιστρέψει αυτός τον πλούτο,που μ’ αδικίες απέκτησε.
11 Ήταν το σώμα του γεμάτο σφρίγος νεανικό,μα τώρα κείνη η ικμάδαμαζί του μες στο χώμα κείτεται.
12 Είν’ η κακία στο στόμα του γλυκιά, του ασεβή,κάτω απ’ τη γλώσσα την κρατά
13 και την αφήνει εκεί αργά να λιώνει,ώστε η απόλαυση πολύ να διαρκεί.
14 Μα γίνεται πικρή μες στο στομάχι του,μέσα του αλλάζει σε φαρμάκι οχιάς.
15 Τα πλούτη τα κλεμμένα που κατάπιε θα τα βγάλει·θα του τα πάρει πίσω με τη βία ο Θεόςως και το τελευταίο υπόλοιπο.
16 Ό,τι ρουφούσε ήτανε του αστρίτη το φαρμάκι,θανατηφόρο σαν το δάγκωμα οχιάς.
17 Δεν θα ζήσει να δει της χώρας του τα πλούτη,το μέλι και το βούτυροπου θα κυλούν ποτάμι.
18 Δε θ’ απολαύσει ο ασεβής όσα με κόπο κέρδισεκαι τ’ αγαθά απ’ τις συναλλαγές του δε θα τα γευτεί·
19 επειδή καταπίεζε τους φτωχούςκαι δε νοιαζότανε γι’ αυτούς.Άρπαζε σπίτια, αντί να τους τα χτίζει.
20 Η απληστία του ασεβή δεν έχει όρια,κι ωστόσο με τους θησαυρούς τουδε νιώθει ασφαλής.
21 Απ’ την αδηφαγία του τίποτα δε γλιτώνει,γι’ αυτό ποτέ δεν είναι ευτυχής.
22 Μέσα στην αφθονία θα στερείται·η αθλιότητα θα πέσει απάνω του βαριά.
23 Θα ’χει αρκετά για να γεμίσει την κοιλιά του,όταν τη φοβερή του οργή ο Θεόςθα ρίξει σαν χαλάζι πάνω του·από το γεύμα αυτό επιτέλους θα χορτάσει.
24 Ακόμα κι αν γλιτώσει από το ατσάλινο σπαθί,χάλκινο τόξο θα τον ρίξει κάτω.
25 Το βέλος το κορμί του ασεβή διαπερνά,βγαίνει απ’ τη ράχη του,απ’ την αστραφτερή του αιχμή το αίμα στάζει·και τότε τρόμος τον κυριεύει θανατερός.
26 Γι’ αυτόν φυλάγονται όλα τα σκοτάδια·φωτιά, που χέρι ανθρώπινο δεν άναψεθα τον καταβροχθίσει·στάχτη θα κάνει καθετίπου στη σκηνή του απόμεινε.
27 Θα φανερώσουν οι ουρανοί την ανομία του,και θα ξεσηκωθεί η γηνα τον κατηγορήσει.
28 Τα πλούτη του σπιτιού του θα χαθούν,θα διασκορπιστούνε,τη μέρα της οργής του Θεού.
29 Αυτή είν’ η ανταπόδοση που θα ’χει ο ασεβής,αυτός ο κλήρος, που από το Θεό τού ορίστηκε.