2 Είσαστε, αλήθεια, πολύ έξυπνοι!Όταν εσείς πεθάνετε θα λείψει κι η σοφία.
3 Αλλά κι εγώ έχω σύνεση όπως κι εσείς,δεν είμαι διόλου κατώτερός σας·ετούτα όλα που είπατεποιος τάχα δεν τα ξέρει;
4 Έγινα ο περίγελως των φίλων μου, εγώπου άλλοτε παρακαλούσα το Θεόκι εκείνος μου απαντούσε.Περίγελως ο δίκαιος κι ο άμεμπτος!
5 Ο ευτυχισμένος σκέφτεταιπως στο δυστυχισμένοταιριάζει η περιφρόνηση.Να σπρώξει δεν διστάζειεκείνον που τα πόδια του δεν τον βαστούν!
6 Αλλά στα σπίτια των ληστών καλά περνούν,κι είναι ασφαλείς αυτοί,που το Θεό εξοργίζουν·κατάφεραν στη διάθεσή τους να ’χουν το Θεό!
7 Ωστόσο ρώτησε τα ζώα,θα σε διδάξουν·ρώτησε τα πουλιάκαι θα σου πουν·
8 μίλα στη γηκαι θα σου δώσει μάθημα·της θάλασσας τα ψάριαθα σου διηγηθούνε.