3 «Πότε τ’ αερολογήματά σου θα τελειώσουνκαι ποια η ανάγκη πάντα ν’ απαντάς;»
4 Κι εγώ θα ’ξερα να μιλώ καθώς εσείς μιλάτε,αν ήμουνα στη θέση σαςκαι στη δική μου εσείς.Κι εγώ θα ’ξερα να σας κατακλύζωστα κύματα των λόγων μουκαι να κουνάω σαν σοφός την κεφαλή μου.
5 Θα ’ξερα να σας εμψυχώνω με τα λόγια μουνα σας παρηγορώμ’ άδειες κουβέντες.
6 Ούτε μιλώντας αλαφρώνει ο πόνος μουούτε σιωπώντας λιγοστεύει.
7 Ο Θεός πέτυχε το στόχο του:μου στέρησε όλους τους δικούς μου.
8 Το πρόσωπό μου το ρυτιδωμένοκαι το ισχνό κι αποσκελετωμένο σώμα μουμοιάζουν να μαρτυρούν την ενοχή μου.
9 Τα βλέμματά του εξακοντίζει εναντίον μου,τρίζει τα δόντια τουθυμό γεμάτος·ένα προς ένα μου αποσπάει τα μέλη μου.