4 Ακόμα κι αν ήταν αλήθεια ότι έσφαλατο σφάλμα μου βαραίνει μόνο εμένα.
5 Μα εσείς θέλετε να μ’ εξουθενώσετεανώτεροι για να αισθανθείτε,κι απ’ τα παθήματά μουπως φταίω ν’ αποδείξετε.
6 Δε βλέπετε λοιπόν πως ο Θεός με αδίκησεκαι μ’ έχει μες στο δίχτυ του μπλεγμένον;
7 «Βοήθεια», φωνάζω, μα κανείςδε μου αποκρίνεται·ζητάω το δίκιο μου,κανείς δικαιοσύνη ν’ αποδώσει.
8 Φράζει ο Θεός το δρόμο μουκαι να περάσω δεν μπορώ·τα μονοπάτια μου τα κρύβει στο σκοτάδι.
9 Μου παίρνει όλον τον πλούτο μου,διασύρει την υπόληψή μου.
10 Σα να ’μουν τοίχος με γκρεμίζει απ’ όλες τις μεριέςκαι καταρρέω·σαν δέντρο ξεριζώνει την ελπίδα μου.