14 Λες πως τα νέφη τα πυκνά δεν τον αφήνουνε να δει,καθώς τις άκρες τ’ ουρανούτις γυροφέρνει;
15 Θέλεις τους δρόμους τους παλιούς ν’ ακολουθήσεις,που βάδισαν οι άνομοι;
16 Αυτοί οι άνθρωποι χάθηκαν πριν την ώρα τουςκαι τα θεμέλια τουςο χείμαρρος τα πήρε.
17 Λέγανε στο Θεό: «Φύγε μακριά μας!»και «τι μπορεί να κάνειγια μας ο Παντοδύναμος;»
18 Κι όμως, αυτός γέμιζε μ’ αγαθά τα σπίτια τους.Αλλά μακριά επίσης κι από μένατέτοιου είδους λογισμοί.
19 Οι δίκαιοι βλέπουνε την πτώση των κακώνκαι χαίρονται.Τους ειρωνεύονται οι αθώοι:
20 «Να που χαθήκαν όσα απόκτησαν οι εχθροί μαςκι ό,τι απόμεινε απ’ αυτούςτο ’φαγε η φωτιά».