15 Αυτοί ξαφνιάστηκαν, σκεφτόμουν,και πια δεν αποκρίνονται·τα λόγια τους τα χάσαν.
16 Να περιμένω όσο εκείνοι δε μιλούν;Στέκονται εκεί, χωρίς πια ν’ απαντούνε.
17 Με τη σειρά μου κι εγώ θέλω ν’ απαντήσω,θέλω κι εγώ τη γνώμη μου να πω.
18 Λόγια έχω μέσα μου πολλά.Το Πνεύμα εντός μου, του Θεού,με βιάζει να μιλήσω.
19 Μέσα μου γίνεται αναβρασμός,καθώς του μούστου η ζύμωση μες στο ασκί,που είν’ έτοιμο να σκάσει.
20 Θα πρέπει να μιλήσω για ν’ ανασάνω ελεύθερα,το στόμα μου ν’ ανοίξω ν’ αποκριθώ.
21 Δε θα πάρω το μέρος κανενόςκι ούτε κανέναν πρόκειται να κολακέψω.