12 Θαρρείς πως θα σου κουβαλήσει τη σοδειά σουκαι πως θα τη συνάξειμες στ’ αλώνι σου;
13 Χτυπάει η στρουθοκάμηλος εύθυμα τα φτερά της,μα να πετάξει δεν μπορεί καθώς ο πελαργός.
14 Τ’ αυγά της τα εγκαταλείπει καταγής,τα εμπιστεύεταιστη ζεστασιά της άμμου.
15 Δε σκέφτεται ότι μπορεί κάποιος να τα πατήσειή ένα ζώο άγριο να τα λιώσεικάτω απ’ το πέλμα του.
16 Με τα μικρά της, μάνα είναι σκληρή η στρουθοκάμηλος,σαν να μην ήτανε δικά της·κι αδιαφορεί αν χαμένοι πάνε οι κόποι της.
17 Κι αυτό γιατί εγώ σοφία δεν της έδωσα,ούτε μια στάλα νοημοσύνη.
18 Μα όταν φοβηθεί και πάρει δρόμο τρέχοντας,ούτ’ άλογο ούτε καβαλλάρης δεν τη φτάνει.