3 Βέβαια είδα ανόητους να ζουν στη σιγουριά,μα ξαφνικά το σπίτι τους γκρεμίστηκε.
4 Χάνουνε τα παιδιά τους κάθε στήριγμακι εξουθενώνονται μπροστά στους δικαστές,χωρίς κανείς να τα βοηθήσει.
5 Όσα ο ανόητος θέρισε,τα τρώνε οι πεινασμένοι·παίρνουν ακόμα κι όσα είχανεμέσα στ’ αγκάθια κρύψει·χυμάνε στ’ αγαθά του άπληστοι.
6 Το κακό δεν φυτρώνει από το χώμα,ούτε βλασταίνει ο πόνος απ’ τη γη·
7 μα ο άνθρωπος δημιουργεί τον πόνο του,όπως δημιουργεί η φωτιά τις σπίθες,που στα ψηλά πηδάνε.
8 Εγώ στη θέση σου στον Κύριο θ’ απευθυνόμουνκαι την υπόθεσή μου στο Θεό θα την ανέθετα.
9 Είναι τα έργα του μεγάλα κι ανεξιχνίαστακι είν’ αναρίθμητα τα θαύματά του.