15 Έτσι έχω προτιμότερο τον απαγχονισμό,καλύτερο το θάνατο παρά τον πόνο.
16 Απαύδησα! Δεν πρόκειται να ζήσω εγώ αιώνια.Παράτησέ με! Μια πνοή είν’ η ζωή μου όλη κι όλη.
17 Τι είναι ο άνθρωποςπου τόσο να τον λογαριάζειςκαι τόση να του δίνεις προσοχή;
18 Κάθε πρωί να σκύβεις πάνω τουκαι να τον δοκιμάζειςκάθε στιγμή;
19 Πότε θα σταματήσεις να με παρακολουθείς,και θα μ’ αφήσεις να καταπιώ το σάλιο μου;
20 Αν έσφαλα χωρίς να το γνωρίζω,εσένα σε τι σ’ έβλαψα, το φύλακα του ανθρώπου;Γιατί μ’ έβαλες στόχο σου;Τόσο σου είμαι βάρος;
21 Την αμαρτία μου να συγχωρήσεις δεν μπορείς;την ανομία μου να σβήσεις;Αφού σε λίγο θα πλαγιάζω μες στο χώμακι αν με γυρεύεις, δε θα υπάρχω πια.