1 Neure adiskidearen izeneannator kantatzeraadiskideareneta beraren mahastiaren kanta.Nire adiskideak bazuen mahasti batmalda jori batean.
2 Lurra harrotu, harriak kendueta landarerik onenaklandatu zituen.Erdian talaia eraiki zuen,eta dolarea egin.Mahats gozoa espero,eta sasi-mahatsa eman zion.
3 Orain, bada,Jerusalemgo bizilagunok,Judako gizon-emakumeok,zuek erabaki nireeta nire mahastiaren arteko auzia.
4 Zer egin niezaiokeenneure mahastiariegin diodanaz gainera?Mahats gozoa espero nuen:zergatik eman dit sasi-mahatsa?
5 Esango dizuet, bai,zer egingo diodan neure mahastiari:itxitura kenduko diot,larre bihur dadin;harresia zulatuko, zapal dezaten;
6 lugorri bihurtuko dut:ez dute inausiko, ez jorratuko,eta sasiek eta laharrek hartuko dute;bertan euririk ez egitekoaginduko diet hodeiei.
7 Israel daJaun ahalguztidunaren mahastia;Judako herria,haren landare-sail kutuna.Zuzenbidea espero zuenharengandik,eta horra: zuzengabekeria!Justizia espero zuen,eta horra: aieneak!