2 Orduan, mezu hau igorri zion Salomonek Tiroko errege Hurami: «Zedro-zura bidali zenion gure aita Davidi, bere jauregia eraikitzeko.
3 Nik Jaunari, ene Jainkoari, tenplua eraiki nahi diot eta berari sagaratu. Han intsentsua eta usainki gozoak erreko ditugu Jaunaren aurrean, berari eskainitako ogiak jarriko ditugu etengabe eta egunero, goiz eta arratsalde; eta larunbatetan, ilberri-jaietan eta Jaunaren, gure Jainkoaren, jai nagusietan erre-opariak eskainiko ditugu. Hala eginen da beti Israelen.
4 Eraikiko dudan tenpluak handia izan behar du, gure Jainkoa beste jainko guztiak baino handiagoa delako.
5 Egia esan, ba ote da Jainkoarentzat adinako tenplua eraiki dezakeenik, zeruek beraiek, hain handiak izanik ere, eduki ezin dutelarik? Nor naiz, baina, ni Jainkoari tenplua eraikitzeko, beraren aurrean intsentsua erretzeko bakarrik bada ere?
6 «Hala ere, bidal iezadazu, urrea, zilarra, brontzea eta burdina lantzen eta ehuna gorriz, gorriminez eta morez tindatzen iaioa den gizonen bat, eta zizelkatzen dakiena. Judan eta Jerusalemen ditudan artisauekin batera jardungo du, hots, gure aita Davidek prestatu zituen haiekin batera.
7 Bidal iezadazu Libanoko zedro, zipres eta bestelako zur bikaina ere; badakit zure langileak trebeak direla zuhaitzak botatzen. Nire mutilek zureei lagunduko diete,
8 zura ugari presta dezaten. Eraiki nahi dudan tenpluak handia eta bikaina izan behar du.