1 Ezekiasek dei egin zien Israel eta Judako guztiei, eta Efraim eta Manasesen lurraldeetakoei ere dei-gutunak bidali zizkien, Jerusalemera, Jaunaren etxera, etor zitezen, Jaunaren, Israelen Jainkoaren, Pazko-jaia ospatzera.
2 Izan ere, erregeak, buruzagiek eta Jerusalemgo jendeak, batzarturik, Pazkoa bigarren hilabetean ospatzea erabakia zuten.
3 Ezin izan zuten bere garaian ospatu, garbikuntza eginiko apaizak aski ez zirelako eta jenderik ere bildu ez zelako Jerusalemen.
4 Ongi iruditu zitzaien hori bai erregeari, bai biltzar osoari.
5 Beer-Xebatik hasi eta Danerainoko israeldar guztiei deia zabaltzea erabaki zuten, Jaunaren, Israelen Jainkoaren, Pazko-jaia Jerusalemen ospatzera etor zitezen, gehienek ez baitzuten ospatu agindua dagoen eran.
6 Mezulariak, erregearen eta buruzagien gutunak harturik, Israel eta Juda osoan barrena ibili ziren, erregearen aginduz mezu hau emanez: «Israeldarrok, itzul zaitezte Jaunarengana, Abrahamen, Isaaken eta Israelen Jainkoarengana. Bera ere itzuliko da, Asiriako erregearen eskuetatik ihes egin eta bizirik gelditu zaretenongana.
7 Ez izan zeuen guraso eta senideen antzeko, baztertu egin baitzuten Jauna, beren arbasoen Jainkoa. Horregatik, era izugarrian hondatu zituen, zeuen begiz ikus dezakezuenez.
8 Ez izan, beraz, burugogor, zeuen gurasoen antzera. Hurbil zaitezte Jaunarengana, eta zatozte berak betiko sagaratu duen santutegira. Obeditu Jaunari, zeuen Jainkoari, eta berak aldenduko du zuengandik bere haserre-sumina.
9 Zuek Jaunarengana itzultzen bazarete, errukituko zaizkie zuen senide eta seme-alabei beraiek erbesteratu zituztenak, eta etorri ahal izanen dira aberrira. Izan ere, bihozbera eta errukiorra da Jauna, zuen Jainkoa, eta ez zaituzte baztertuko, zuek berarengana itzultzen bazarete».
10 Mezulariak hiriz hiri ibili ziren Efraim eta Manasesen lurraldeetan zehar, eta Zabulon lurralderaino ere heldu ziren; baina burla eta barre egin zieten.
11 Hala ere, Axer, Manases eta Zabulonen lurraldeetan batzuk amore eman eta etorri ziren Jerusalemera.
12 Juda lurraldean, berriz, Jainkoaren eraginez, denek bat egin zuten erregearen eta buruzagien agindua betetzeko, Jaunak esanaren arabera.
13 Jendetza izugarria bildu zen Jerusalemen Legamia gabeko Ogien Jaia bigarren hilabetean ospatzera. Biltzarra oso-oso handia izan zen.
14 Jerusalemen ziren sasikultuko aldare guztiak, baita intsentsua erretzeko aldareak ere, kendu eta Zedron errekara jaurti zituzten.
15 Bigarren hilaren hamalauan Pazko-bildotsa hil zuten. Apaizek eta lebitarrek, garbikuntza egin ezaz lotsaturik, garbikuntza egin eta erre-opariak eskaini zituzten Jaunaren etxean.
16 Jainkoaren gizon izan zen Moisesen legeak dioenez eta beraien arautegiak agintzen duenez, apaizak eta lebitarrak nor bere tokian ari ziren: lebitarrek odola eman eta apaizek isuri.
17 Izan ere, batzar hartan garbikuntza egin gabeko jende asko zegoenez, lebitarrek Pazko-bildotsak hiltzen ziharduten, Jaunaren ohorezko ekintza sakratu hura egiteko garbi ez zeudenen ordez.
18 Jende askok, Efraim, Manases, Isakar eta Zabulongoek batik bat, garbikuntza egin gabe jan zuten Pazko-bildotsa, idatzia dagoenaren kontra. Ezekiasek, ordea, otoitz egin zuen haien alde, esanez: «Jaun onak barka biezaie
19 Jainko Jaunarengana, beren arbasoen Jainkoarengana, jo duten hauei guztiei, gauza santuak egiteko behar den garbitasunik ez badute ere».
20 Jaunak Ezekiasi entzun eta barkatu egin zion herriari.
21 Jerusalemen ziren israeldarrek poz handiz egin zuten zazpi egunez Legamia gabeko Ogien Jaia. Lebitarrek eta apaizek egunero goretsi ohi zuten Jauna, musika-tresna ozenen laguntzaz, haren ohoretan kantatuz.
22 Ezekiasek zorionik beroenak eman zizkien lebitarrei, Jaunaren zerbitzuan gogotsu ari izan zirelako. Horrela, zazpi egunez jarraitu zuten jaia, elkartasun-opariak eskainiz eta Jauna, beren arbasoen Jainkoa, goretsiz.
23 Jaia beste zazpi egunez luzatzea erabaki zuen biltzar osoak, eta beste zazpi egun haiek ere oso alaiak izan ziren.
24 Judako errege Ezekiasek mila zezen eta zazpi mila ardi eman zizkion batzarrari, eta buruzagiek ere mila zezen eta hamar mila ardi eman zizkioten. Apaiz askok eta askok, beren aldetik, garbikuntza egin zuten.
25 Judakoen biltzar osoa guztiz alai zegoen, baita apaizak eta lebitarrak ere, eta orobat Israeldik etorritako jende guztia, nahiz pelegrinajean etorriak nahiz Judan bertan bizi zirenak.
26 Beraz, alaitasun handia izan zen Jerusalemen. Daviden seme eta Israelgo errege Salomonen garaiaz gero, ez zen halakorik izan Jerusalemen.
27 Azkenean, apaiz lebitarrek bedeinkatu egin zuten herria: Jainkoak entzun zuen haien deia, eta haien otoitza zeruko bizileku santuraino heldu zen.