7 «Zuhaitzak ere badu itxaropenik;moztu arren, suspertu egiten daeta kimu berriak ematen;
8 sustraiak zahartu eta motzondoa lurpean ihartu arren,
9 ura sumatu orduko hezetu egiten daeta landare gazteak bezalako hostaila botatzen.
10 Baina gizakia hil eta horretan amaitzen da;hil eta gero, zer geratzen da hartaz?
11 Urik gabeko aintzira bezala,agortu eta lehortutako ibaia bezala,
12 gizakia etzan eta ez da berriro jaikiko,ortzia desagertu eta gero ere, ez da itzartuko,ez da bere loalditik esnatuko.
13 «Ene Jainko, lurpean ezkutatuko baninduzu behintzat,gordeta edukiko baninduzu zeure sumina igaro arte,eta epe bat ezarriko bazenu nitaz oroitzeko…