2 “Kratoning Swarga iku upamane kaya ratu, kang mahargya pikramane ingkang putra.
3 Banjur utusan para abdi nimbali para wong kang kauleman, nanging padha ora gelem sowan.
4 Nuli utusan para abdine liyane, dhawuhe: Sing padha diulemi kandhanana mangkene: Ingsun wis nyawisake bujananingsun, sapiningsun lan kewaningsun lemon wis padha kasembelehan, sarta samubarang wis cumepak. padha tekaa ing pahargyan.
5 Ewadene para kang kauleman padha ora maelu. Ana kang padha menyang ing pategalane, ana kang lunga ngurus padagangane,
6 dene liyane padha nyekel para abdi mau, dikaniaya sarta dipateni.
7 Mulane Sang Nata duka lan banjur utusan wadyabalane kadhawuhan numpes wong-wong dursila mau lan ngobongi kuthane.
8 Sawise iku nuli ngandika marang para abdine: Bujana manton wis cumawis, nanging wong-wong sing diulemi padha ora pantes.