1 Nabi Samuel banjur mundhut guci isi lenga, disuntak ing sirahe Saul, diambung karo ngandika: “Sang Yehuwah rak wus njebadi kowe dadi ratu tumrap umate Israel? Kowe bakal nyekel paprentahan, ngereh umate Sang Yehuwah lan kowe bakal ngluwari bangsa Israel saka ing tangane para mungsuh ing sakubenge. Iki pratandhane kanggo kowe, yen Sang Yehuwah wis njebadi kowe dadi ratune kagungane piyambak:
2 Samangsa ing dina iki kowe mangkat saka kene, kowe bakal kapethuk karo wong loro ing sacedake pasareane Ibu Rakhel, ing tlatah Benyamin, ing Zelzah. Iku bakal tutur marang kowe: Kuldi-kuldi kang kokgoleki iku wis ketemu; lan bapakmu ora mikir marang kuldine maneh, nanging genti nyumelangake marang kowe, pangucape: Kapriye akalku kanggo anakku iki?
3 Saka ing kana kowe bakal mlaku terus bae nganti tutug ing elon ing Tabor. Ing kono kowe bakal kapethuk wong lanang telu, kang padha munggah sowan marang ing ngarsane Gusti Allah ing Betel; kang siji nuntun cempe telu, sijine nggawa roti telung iji, lan katelune nggawa anggur saimpes.
4 Iku bakal padha uluk salam marang kowe lan kowe diwenehi rotine rong iji, kang koktampani.
5 Sawuse iku lakumu bakal tutug ing Gibea Allah, papan pandhudhukane bala Filisti. Lan manawa kowe mlebu kutha, ing kono kowe bakal kapethuk golongane nabi, kang mudhun saka tetengger pangurbanan, ing ngarepe ana wong kang nggawa slukat, trebang, suling lan clempung, iku dhewe padha medhar wangsit kaya nabi.
6 Dene Rohe Sang Yehuwah bakal nedhaki kowe, kowe bakal bebarengan karo para nabi iku lan kowe bakal malih dadi wong seje.
7 Samangsa kowe katekan pratandha iki, lakonana apa bae kang tinemu dening tanganmu, amarga Gusti Allah nunggil karo kowe.
8 Kowe ndhisikana lakuku menyang ing Gilgal; lan aku bakal nekani kowe arep nyaosake kurban obaran lan kurban slametan. Kowe ngentenana pitung dina lawase, nganti aku nekani kowe lan aweh sumurup marang kowe apa kang wajib koklakoni.”
9 Bareng Saul ungkur-ungkuran karo Nabi Samuel Gusti Allah nyantuni atine Saul dadi seje. Lan sakehing pranatan kang kapratelakake mau padha kelakon ing dina iku uga.
10 Bareng saka ing kono lakune tekan ing Gibea Saul kapethuk nabi sagolongan: Rohe Gusti Allah nedhaki Saul lan Saul banjur melu medhar wangsit kaya nabi liyane kang ana ing satengahe.
11 Lan wong kang wis wiwit biyen padha wanuh karo Saul padha gumun weruh Saul medhar wangsit karo nabi-nabi iku; siji karo sijine banjur padha rerasanan: “Kena apa ta anake Kisy iku? Apa Saul iya kagolong para nabi iku?”
12 Banjur ana wong sumaur saka panggonan kono: “Wong-wong iku sapa ta kang dadi bapakne?” Mulane katelah ana pribasan: Saul apa iya kagolong para nabi?
13 Bareng wus rampung anggone kapenuhan kaya nabi, banjur mulih.
14 Lan pamane celathu marang Saul lan bature: “Kowe padha saka ngendi?” Wangsulane: “Ngupadosi kuldi-kuldi punika, nanging sareng boten wonten katingal, kula sami sowan ing ngarsanipun Nabi Samuel.”
15 Pamane Saul nuli celathu: “Mara aku caritanana, apa kang dipangandikakake Nabi Samuel marang kowe.”
16 Saul banjur carita marang pamane: Lajeng kemawon kula sami dipun pangandikani bilih kuldi-kuldi punika sampun pinanggih.” Nanging bab anggone bakal jumeneng ratu kaya kang dingandikakake dening Nabi Samuel, ora dilairake marang pamane.
17 Nabi Samuel nuli ngumpulake wong kabeh ana ing ngarsane Sang Yehuwah ing Mizpa.
18 Lan panjenengane ngandika marang wong Israel mau mangkene: “Pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allah Israel mangkene: Ingsun wus ngentasake bangsa Israel saka ing tanah Mesir lan wus ngluwari sira saka ing tangane wong Mesir lan saka ing tangane sakehe karajan kang padha nindhes sira.
19 Nanging saiki sira nampik Gusti Allahira, kang mitulungi sira saka sakehing kasangsaran lan karubedanira, kanthi aturira: Boten, mugi njumenengna ratu ingkang ngereh kula. Mulane padha sebaa ana ing ngarsane Sang Yehuwah miturut taler-taler lan golongan-golonganmu!”
20 Nabi Samuel banjur ndhawuhi maju sakehing talere Israel; ing kono kang katuding taler Benyamin.
21 Sawuse iku taler Benyamin didhawuhi maju bebrayatan, banjur kang katuding brayate Matri; brayate Matri banjur kadhawuhan maju siji-siji, wasana Saul anake Kisy kang katuding. Nanging bareng digoleki ora ketemu.
22 Mulane banjur neges marang Sang Yehuwah: “Punapa tiyangipun inggih mriki?” Sang Yehuwah paring wangsulan: “Lah wonge ndhelik ana ing antarane barang-barang.”
23 Wong banjur mlayu marani Saul diajak saka ing kono lan bareng Saul ngadeg ana ing satengahing bangsane, wong-wong dedege mung sapundhake.
24 Lan Nabi Samuel banjur ngandika marang wong sabangsa kabeh: “Sawangen, wong kang kapilih dening Sang Yehuwah iku. Amarga saka sakehing bangsa iku ora ana wong siji bae kang madhani.” Wong sabangsa banjur padha surak-surak, unine: “Sugenga Sang Prabu!”
25 Nabi Samuel banjur ngandharake marang wong akeh bab wewenange karajan kang nuli katulisan ana ing piagem lan diselehake ana ing ngarsane Sang Yehuwah; sawise iku Nabi Samuel dhawuh marang wong sabangsa kabeh supaya padha mulih menyang omahe dhewe-dhewe.
26 Sang Prabu Saul, uga kondur menyang ing daleme ing Gibea, kadherekake para wong gagah prakosa, kang diosikake atine, dening Sang Yehuwah.
27 Nanging ana wong dursila kang padha ngucap: “Wong iku mangsa bisaa mitulungi kita!” Iku padha ngremehake lan ora ngaturi pisungsung. Ewadene Sang Prabu Saul api-api ora miyarsa.