2 wong Filisti nglumpukake para imam lan juru tenung, pangucape: “Pethining prajanjianipun Sang Yehuwah punika kedah dipun punapakaken? Kula mugi panjenengan ngandikani kados pundi anggenipun mangsulaken pethi punika dhateng panggenanipun.”
3 Wangsulane wong-wong iku: “Manawi badhe mangsulaken pethining Allahipun Israel punika, sampun dipun wangsulaken kanthi nglaha, panjenengan kedah ngaturaken tebusaning kalepatan dhateng Panjenenganipun; panjenengan lajeng badhe sami saras lan badhe mirsa, punapa sebabipun, dene astanipun boten mundur saking panjenengan.”
4 Wong-wong mau nuli takon: “Tebusaning kalepatan, ingkang kedah kula caosaken punika punapa?” Wangsulane: “Sami kaliyan cacahipun ratu-kitha ing Filisti, wudun emas gangsal, tuwin tikus emas gangsal, awit ingkang tumempuh dhateng panjenengan sadaya saha para ratu-kitha panjenengan punika kacilakan ingkang sami.
5 Milanipun kadamelna pepethan wudun-wudun panjenengan tuwin pepethan tikus, ingkang ngrisak pasiten panjenengan, saha ngaturna kurmat panjenengan dhateng Gusti Allahipun Israel. Bokmanawi Panjenenganipun lajeng badhe ngunduraken astanipun ingkang awrat pametekipun punika saking panjenengan, saking allah panjenengan saha saking pasiten panjenengan.
6 Punapa ta sebabipun, dene panjenengan sadaya kok sami mangkotaken panggalih, kadosdene tiyang Mesir saha Prabu Pringon? Punika rak sami ngetogaken kemawon, nalika bangsa punika kesah, inggih punika rikala Panjenenganipun damel dolanan tiyang-tiyang wau?
7 Milanipun sami kula aturi mundhut saha nyawisaken kareta enggal saha lembu sarakit ingkang saweg nesepi, ingkang dereng nate dipun etrapi pasangan, lembu wau lajeng sami karakitna ing kareta punika, dene pedhetipun kabektaa mantuk, supados boten tumut.
8 Sasampunipun makaten, pethining Yehuwah kaemotna ing kareta. Barang-barang emas ingkang kedah kacaosaken dhateng Panjenenganipun minangka tebusaning kalepatan, punika kalebetna ing pethi, lajeng kaselehna ing sandhingipun pethining Yehuwah wau. Pethi wau lajeng kajengipun kesah.