2 Ing wektu iku wadya-balane ratu ing Babil ngepung kutha Yerusalem, dene Nabi Yeremia kinunjara ana ing plataraning pajagan ing kratone ratu ing Yehuda.
3 Nabi Yeremia anggone kakunjara ana ing kono dening Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda iku, awit kadakwa meca mangkene: “Yagene sira meca: Mangkene pangandikane Sang Yehwuah: Lah, Ingsun bakal ngulungake kutha iki marang tangane ratu ing Babil, supaya diebroki;
4 Zedhekia, ratu ing Yehuda, bakal ora bisa oncat saka tangane wong ing Kasdim nanging mesthi bakal diulungake marang ratu ing Babil, temah dheweke bakal sapocapan adu arep, sarta pandeng-pandengan karo dheweke.
5 Zedhekia bakal kaangkatake menyang ing Babil lan bakal manggon ana ing kana, nganti Ingsun nggalih marang dheweke, -- mangkono pangandikane Sang Yehuwah --. Manawa sira perang nglawan wong ing Kasdim iku, sira ora bakal begja!”
6 Pangandikane Nabi Yeremia: “Aku wus kadhawuhan dening Sang Yehuwah, mangkene:
7 Lah, Hanameel, anake Salum, pamanira, bakal nemoni sira kalawan usul: Pategilan kula ingkang wonten ing Anatot, sampeyan tumbas, amargi sampeyan ingkang gadhah hak-nebus lan numbas.
8 Sawuse mangkono cundhuk karo pangandikane Sang Yehuwah, Hanameel, nakdulurku, nuli nemoni aku ana ing plataraning pajagan lan ngusulake marang aku: Pategilan kula ingkang wonten ing Anatot, ing tlatahipun Benyamin, sampeyan tumbas, amargi sampeyan ingkang gadhah hak-ndarbeni lan hak-nebus; sampeyan tumbas punika! Aku banjur ngreti, yen prakara iku saka Sang Yehuwah.