38 Para wong iku padha dadi umatingSun lan Ingsun jumeneng dadi Gusti Allahe.
39 Karo maneh Ingsun bakal maringi padha tunggal budi lan tunggal tindak-tanduk, temah padha sumuyud marang Ingsun ing sauruting jaman murih becike saturun-turune besuk.
40 Ingsun bakal damel prasetyan langgeng kalawan umatingSun iku, manawa Ingsun ora bakal nilar, nanging bakal damel becik. Ingsun bakal paring ati kang wedi-asih marang Ingsun, supaya aja ngedohi Ingsun.
41 Ingsun bakal karenan damel becik marang wong-wong iku, marga saka wong-wong iku, sarta Sundamel tuwuh ana ing nagara kene kalawan setya, kalawan gumolonging galih lan gumolonging nyawaningSun.
42 Amarga mangkene pangandikane Sang Yehuwah: “Kayadene anggoningSun ndhatengake sakehing kasangsaran kang ngebat-ebati marang bangsa iki, iya kaya mangkono uga anggoningSun ndhatengake kabegjan, kang wus Sunprasetyakake.
43 Wong bakal tuku palemahan maneh ana ing nagara kene, kang kokarani: Iku papan cengkar kang ora didunungi manungsa lan kewan, iku wus diulungake marang ing tangane wong Kasdim!
44 Wong bakal tuku pategalan kalawan salaka, nulis layang bab doltinuku kang ingecap lan sineksekake ana ing tlatah Benyamin, ing sakubenge Yerusalem, ing kutha-kuthane Yehuda, ing kutha-kutha Pagunungan lan ing kutha-kutha ing Tanah Negeb. Amarga Ingsun bakal mulihake kaanane para wong iku. Mangkono pangandikane Sang Yehuwah.”