1 Pangandikane Sang Yehuwah marang Nabi Yeremia, nalika Sang Prabu Nebukadnezar, ratu ing Babil lan sakehing wadya-balane, sakehing karajan ing bumi, reh-rehane, lan sakehing bangsa mangsah perang nglawan Yerusalem tuwin sakehing kutha-kutha wewengkone:
2 “Mangkene pangandikane Sang Yehuwah, Gusti Allahe Israel: Sira lungaa, aturna marang Zedhekia, ratu ing Yehuda, pangandika iki: Mangkene pangandikane Sang Yehuwah: Lah, Ingsun bakal ngulungake kutha iki marang ing tangane ratu ing Babil, supaya diobong.
3 Lan sira dhewe ora bakal bisa oncat saka ing tangane, sira mesthi bakal kecekel lan dipasrahake marang ing tangane; sira bakal mandeng adu-arep karo ratu ing Babil, lan sapocapan karo dheweke, sarta sira bakal ditawan menyang ing Babil.
4 Ewadene sanadyan makaten, kawula aturi miyarsakaken pangandikanipun Sang Yehuwah, dhuh Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, amargi makaten pangandikanipun Sang Yehuwah tumrap panjenengan dalem: Sira ora bakal mati dening pedhang!
5 Sira bakal mati kanthi tentrem. Sira isih bakal dikurmati sarana obong-obongan kaya para leluhurira, para ratu ing jaman biyen, ing sadurunge sira; mangkono uga sira isih ditangisi kalawan tembung pangadhuh: Adhuh Gusti! Sanyata Ingsun kang ndhawuhake pangandika iki. Makaten pangandikanipun Sang Yehuwah.”
6 Nabi Yeremia banjur ngaturake pangandika iku marang Sang Prabu Zedhekia, ratu ing Yehuda, ana ing Yerusalem,
7 nalika wadya-balane ratu ing Babil nempuh perang nglawan Yerusalem lan kekarene kutha-kuthane Yehuda, yaiku Lakhis lan Aseka, amarga panunggalane kutha-kuthane Yehuda mung kari iku kang isih ana balowartine.