1 Væ filii desertores, dicit Dominus,ut faceretis consilium, et non ex me,et ordiremini telam, et non per spiritum meum,ut adderetis peccatum super peccatum ;
2 qui ambulatis ut descendatis in Ægyptum,et os meum non interrogastis,sperantes auxilium in fortitudine Pharaonis,et habentes fiduciam in umbra Ægypti !
3 Et erit vobis fortitudo Pharaonis in confusionem,et fiducia umbræ Ægypti in ignominiam.
4 Erant enim in Tani principes tui,et nuntii tui usque ad Hanes pervenerunt.
5 Omnes confusi sunt super populo qui eis prodesse non potuit :non fuerunt in auxilium et in aliquam utilitatem,sed in confusionem et in opprobrium.
6 Onus jumentorum austri. In terra tribulationis et angustiæleæna, et leo ex eis,vipera et regulus volans ;portantes super humeros jumentorum divitias suas,et super gibbum camelorum thesauros suos,ad populum qui eis prodesse non poterit.