Isaiæ 41 VULG

1  Taceant ad me insulæ,et gentes mutent fortitudinem :accedant, et tunc loquantur ;simul ad judicium propinquemus.

2  Quis suscitavit ab oriente Justum,vocavit eum ut sequeretur se ?Dabit in conspectu ejus gentes,et reges obtinebit :dabit quasi pulverem gladio ejus,sicut stipulam vento raptam arcui ejus.

3  Persequetur eos, transibit in pace :semita in pedibus ejus non apparebit.

4  Quis hæc operatus est, et fecit,vocans generationes ab exordio ?Ego Dominus :primus et novissimus ego sum.

5  Viderunt insulæ, et timuerunt ;extrema terræ obstupuerunt :appropinquaverunt, et accesserunt.

6  Unusquisque proximo suo auxiliabitur,et fratri suo dicet : Confortare.

7  Confortavit faber ærariuspercutiens malleoeum, qui cudebat tunc temporis,dicens : Glutino bonum est ;et confortavit eum clavis, ut non moveretur.

8  Et tu, Israël, serve meus,Jacob quem elegi,semen Abraham amici mei :

9  in quo apprehendi te ab extremis terræ,et a longinquis ejus vocavi te,et dixi tibi : Servus meus es tu :elegi te, et non abjeci te.

10  Ne timeas, quia ego tecum sum ;ne declines, quia ego Deus tuus :confortavi te, et auxiliatus sum tibi,et suscepit te dextera Justi mei.

11  Ecce confundentur et erubescentomnes qui pugnant adversum te ;erunt quasi non sint, et peribuntviri qui contradicunt tibi.

12  Quæres eos, et non invenies,viros rebelles tuos ;erunt quasi non sint, et veluti consumptiohomines bellantes adversum te.

13  Quia ego Dominus Deus tuus,apprehendens manum tuam,dicensque tibi : Ne timeas :ego adjuvi te.

14  Noli timere, vermis Jacob,qui mortui estis ex Israël :ego auxiliatus sum tibi, dicit Dominus,et redemptor tuus Sanctus Israël.

15  Ego posui te quasi plaustrum triturans novum,habens rostra serrantia ;triturabis montes, et comminues,et colles quasi pulverem pones.

16  Ventilabis eos, et ventus tollet,et turbo disperget eos ;et tu exsultabis in Domino,in Sancto Israël lætaberis.

17  Egeni et pauperesquærunt aquas, et non sunt ;lingua eorum siti aruit.Ego Dominus exaudiam eos,Deus Israël, non derelinquam eos.

18  Aperiam in supinis collibus flumina,et in medio camporum fontes :ponam desertum in stagna aquarum,et terram inviam in rivos aquarum.

19  Dabo in solitudinem cedrum,et spinam, et myrtum, et lignum olivæ ;ponam in deserto abietem,ulmum, et buxum simul :

20  ut videant, et sciant,et recogitent, et intelligant pariter,quia manus Domini fecit hoc,et Sanctus Israël creavit illud.

21  Prope facite judicium vestrum,dicit Dominus ;Afferte, si quid forte habetis,dicit rex Jacob.

22  Accedant, et nuntient nobisquæcumque ventura sunt ;priora quæ fuerunt, nuntiate,et ponemus cor nostrum,et sciemus novissima eorum ;et quæ ventura sunt, indicate nobis.

23  Annuntiate quæ ventura sunt in futurum,et sciemus quia dii estis vos ;bene quoque aut male, si potestis, facite,et loquamur et videamus simul.

24  Ecce vos estis ex nihilo,et opus vestrum ex eo quod non est :abominatio est qui elegit vos.

25  Suscitavi ab aquilone, et veniet ab ortu solis :vocabit nomen meum,et adducet magistratus quasi lutum,et velut plastes conculcans humum.

26  Quis annuntiavit ab exordio ut sciamus,et a principio ut dicamus : Justus es ?Non est neque annuntians, neque prædicens,neque audiens sermones vestros.

27  Primus ad Sion dicet : Ecce adsunt,et Jerusalem evangelistam dabo.

28  Et vidi,et non erat neque ex istis quisquamqui iniret consilium,et interrogatus responderet verbum.

29  Ecce omnes injusti,et vana opera eorum ;ventus et inane simulacra eorum.