1 Кога Исус научи дека фарисеите чуле оти Тој придобива и крштава повеќе ученици од Јована,
2 - иако самиот Исус не крштаваше, туку Неговите ученици, -
3 ја напушти Јудеја и се врати пак во Галилеја.
4 А требаше да помине преку Самарија.
5 Така дојде во самарјанскиот град, наречен Сихар, во близина на земјиштето, што Јаков му го даде на сина си Јосифа;
6 таму беше Јакововиот Извор. А Исус, изморен од патот, седеше така на кладенецот; беше околу шестиот час.
7 Дојде една самарјанка, за да нацрпи вода. Исус и рече: „Дај Ми да пијам!”
8 Зашто учениците Негови беа отишле во градот да купат храна.
9 Самарјанката Му рече: „Како Ти, Јудеец, бараш од мене, Самарјанка, да пиеш?” Имено, Јудејците не општеа со Самарјанците.
10 Исус и одговори и рече: „Кога би знаела за Божјиот дар и Кој е Оној што ти вели: ‘Дај ми да пијам,’ ти би побарала од Него и Тој би ти дал жива вода.”
11 Жената Му одговори: „Нема со што да нацрпиш, господине, а кладенецот е длабок! Тогаш, од каде имаш жива вода?
12 Зар си Ти поголем од нашиот татко Јаков, кој ни го даде кладенецов? И тој самиот пиеше од него, и неговите синови, и неговиот добиток!”
13 Исус во одговор и рече: „Секој кој пие од водава, пак ќе ожедни.
14 А кој пие од водата што Јас ќе му ја дадам нема да ожедни довека, туку водата што ќе му ја дадам, ќе стане во него извор на вода, извирајќи во вечен живот.”
15 Жената Му рече: „Господине, дај ми од водата за да не ожеднувам и да не доаѓам тука да нацрпувам!”
16 Исус и рече: „Оди, повикај го мажа си и врати се тука!”
17 Жената му одговори и рече: „Јас немам маж.” Исус и рече: „Право кажа дека немаш маж;
18 зашто си имала петмина мажи и тој, кого го имаш сега, не ти е маж. Тоа го рече вистинито.”
19 Жената Му рече: „Господине, гледам дека си пророк.
20 Нашите татковци Му се поклонуваа на Бога на оваа планина, а вие велите дека Ерусалим е местото каде што треба да се поклонуваме.”
21 Исус и рече: „Верувај Ми жено, дека иде часот кога не ќе Му се поклонувате на Таткото ниту на оваа планина ниту во Ерусалим.
22 Вие не знаете на што му се поклонувате; ние знаеме на што му се поклонуваме, зашто Спасението доаѓа од Јудејците.
23 Но доаѓа час - и веќе е тука - кога вистинските поклоници ќе Му се поклонуваат на Таткото во дух и вистина, зашто Таткото сака такви поклоници.
24 Бог е Дух, и кои Му се поклонуваат, треба да Му се поклонуваат во дух и вистина.”
25 Жената Му одговори: „Знам дека ќе дојде Месија, Кој се вика Христос. Кога ќе дојде Тој, ќе ни објави сè.”
26 Исус и рече: „Јас Сум, Кој зборувам со тебе.”
27 Тогаш дојдоа Неговите ученици и се чудеа дека разговара со жена, но ниеден не рече: „Што сакаш?” или: „Зошто разговараш со неа?”
28 Тогаш жената ја остави својата стомна и отиде во градот, па им рече на луѓето:
29 ”Дојдете да Го видите Човекот, Кој ми кажа сè што сум направила! Да не е Тој Христос?”
30 Тие излегоа од градот и тргнаа кон Него.
31 Во меѓувреме учениците Го молеа Исуса: „Рави, јади!”
32 Но Тој им рече: „Јас имам храна за јадење, што вие не ја знаете.”
33 Тогаш учениците зборуваа помеѓу себе: „Да не му донесол некој јадење?”
34 Исус им рече: „Мојата храна е да ја исполнувам волјата на Оној, Кој ме прати и да го завршам Неговото дело.
35 Зар вие не велите: „Уште четири месеци и жетвата ќе дојде! „Еве, ви велам: подигнете ги своите очи и видете ги нивите како побелеле за жетва!
36 Жетварот веќе добива плата и собира плод за вечен живот; да се радуваат заедно и сејачот и жетварот.
37 Зашто во ова вистинска е пословицата: „Еден сее, а друг жние!”
38 Јас ве испратив да жниете, каде што не сте се труделе. Други се трудеа, а вие влеговте во нивниот труд.
39 И мнозина самарјани од градот поверуваа во Него по зборовите на жената, која сведочеше: „Тој ми кажа сè што сум направила.”
40 Па кога Самарјанците дојдоа при Него, Го замолија да остане кај нив; и остана таму два дена.
41 И уште повеќе од нив поверуваа заради Неговото слово,
42 а на жената и велеа: „Сега не веруваме заради твоето кажување; зашто самите чувме и знаеме дека Тој е навистина Христос, Спасителот на светот.”
43 По два дена тргна оттаму за Галилеја.
44 Зашто Самиот Исус изјави дека пророкот нема чест во својата родина.
45 И така, кога дојде во Галилеја, Галилејците Го примија, зашто беа виделе сè што стори во Ерусалим на празникот, бидејќи и самите дојдоа на празникот.
46 И пак дојде во Кана Галилејска, каде ја претвори водата во вино. А имаше еден царски службеник, чиј син беше болен во Капернаум.
47 Тој, штом чу дека Исус дојде од Јудеја во Галилеја, отиде при Него и Го замоли да слезе и да му го исцели синот, зашто беше на умирање.
48 Тогаш Исус му рече: „Ако не видите знаци и чудеса, нема да поверувате.”
49 Царскиот службеник Му рече: „Господине, слези пред да ми умре детето!”
50 Исус му рече: „Оди си, твојот син е жив!” Човекот му поверува на зборот, што му го кажа Исус и си замина.
51 И додека уште слегуваше, неговите слуги го пресретнаа и му соопштија дека син му е жив.
52 А тој ги праша за часот во кој му станало полесно. Тие му одговорија: „Вчера, во седмиот час, го остави треската.”
53 Тогаш таткото разбра дека тоа се случило во часот кога Исус му рече: „Твојот син е жив!” И поверува тој и целиот негов дом.
54 Ова пак второ чудо го направи Исус, кога дојде од Јудеја во Галилеја.