4 Ние треба да ги извршуваме делата на Оној, Кој Ме прати, додека е ден; доаѓа ноќ, кога никој не ќе може да работи.
5 Додека Сум во светот, Светлина Сум на светот.”
6 Штом го рече тоа, плукна на земјата, направи кал со плунката и со неа ги намачка неговите очи,
7 и му рече: „Оди, изми се во бањата Силоам; што значи: „Пратен”. Тој отиде, се изми и дојде прогледан.
8 А соседите и оние, кои го гледаа порано како просјак, велеа: „Зар не е овој, кој седеше и просеше?”
9 Едни велеа: „Тој е;” други велеа: „Не, а личи на него.” Тој велеше: „Јас сум!”
10 Тогаш му рекоа: „Како ти се отворија очите?”